Disa nga thëniet e jomuslimanëve për Pejgamberin tonë:

1. “Sikur të isha tek ai, do t’ia laja këmbët”

Herakliu, perandori i madh romak

2. “Muhamedi është profeti, filozofi, gojtari, ligjdhënësi, luftëtari dhe mposhtësi i epsheve.” Ai gjithashtu pyeti veten: vallë, ka dikush që është më i madh se Muhamedi?

Alphonse de Lamartine, mendimtar francez.

3. “Ajo që më së shumti i nevojitet botës është një njeri sikur Muhamedi. Po të merrte Muhamedi sot drejtimin e botës do ia dilte t’i zgjidh problemet tona duke garantuar paqen dhe lumturinë që e synojnë të gjithë njerëzit”

George Bernard Shaw, shkrimtar i njohur britanez.

4. “Muhamedi – i vetmi njeri në tërë historinë i cili arriti suksesin më të lartë në rrafshin fetar dhe atë të dynjasë”
Michael H. Hart i cili shkroi librin “100 njerëzit më me ndikim në historinë njerëzore” në krye të të cilëve vëndoi Muhamedin a.s., para Njutnit dhe Isait a.s. duke e ditur se vetë ai ishte i krishterë.

5. “Askush nuk mohon faktin që Muhamedi posedon zemrat e miliona njerëzve”

Gandi, lider indian

6. Unë e dua Muhamedin për shkak çiltërsisë të natyrës së tij nga veprimet për sy e faqe dhe shtirrja”

Thomas Carlyle, shkrimtar anglez.

7. “Muhamedi është njeriu më i fuqishëm që ngriti shtetin e së drejtës dhe tolerancës”

H. G. Wells, letrar britanik.

8. “Sheriati (legjislacioni) i Muhamedit do të udhëheq botën ngaqë përputhet me logjikën dhe urtësinë”

Leo Tolstoy, letrar i njohur rus.

9. “Më i madhi burrë në histori është Muhamedi”

Gustave Le Bon, historian francez.

10. “Muhamedi është më i madhi i të mëdhenjëve në histori”

Will Durant, autor i “The story of cevilization”

Përktheu nga arabishtja:
Agim Bekiri
18/11/2019

Transmeton Buhariu dhe Muslimi në përmbledhjet e tyre të haditheve të vërteta nga Ebu Hurejreja radijallahu anhu se i dërguari i Allahut (salallahu alejhi ve selem) ka thënë:

“Nuk kanë folur në djep, përveç tre veta:

[rasti i parë] Isau i biri Merjemes.

[rasti i dytë] Ka qenë një njeri tek beni israilët që quhej Xhurejxh. Ai duke u falur, ka ardhur nëna e tij dhe e ka thirrur. Ai ka thënë (në vete): A ti përgjigjem, apo të (vazhdoj) të falem? Ajo (nëna e tij) tha: O Zot, mos e vdis deri sa ti sheh fytyrat e lavireve. Xhurejxhi duke qenë në faltoren e tij kur ja i paraqitet një grua dhe i flet, por ai nuk pranoi të flet me te. Ajo vajti te një bari dhe joshi, e pastaj (pas shtatzanisë), ajo linë një djalë. Ajo tha se fëmiun e ka me Xhurejxhin. Banorët e vendit shkuan dhe ia thyen faltoren, e dëbuan dhe e fyen. Ai (Xhurejxhi) merr avdes dhe falet, e pastaj shkon te foshnja dhe e pyet: kush është babai yt o djalë? Ai tha: bariu. Pastaj, (pasi doli në shesh e vërteta, banorët) i thanë: ta ndërtojmë faltoren nga ari? Tha: Jo, vetëm prej balte dhe

[rasti i tretë] Një grua, te beni israilët, ka qenë duke e mëndë të birin e saj, kur aty pari kaloi një kalorës me pamje të mire dhe ajo tha: O Zot, bëje birin tim si ky! Fëmiu e la gjirin dhe shkoi te ai kalorësi dhe tha: O Zot, mos më bëj si ky,e pastaj kthehet dhe vazhdon të thithë gjirin. Pastaj kalojnë pran një robëreshe dhe thotë (nëna e djalit të vogël): O Zot, mos e bëj djalin tim si kjo! Ai (djali i vogël) e len gjirin dhe thotë: O Zot më bëj si kjo! (Nëna) e pyet: pse kështu? Ai tha: Kalorësi ishte tiran, ndërsa ajo robëresha, thonë për te ka vjedhur, ka bërë zina, ndërsa ajo nuk ka bërë.

Në moshë të vogël, kur nuk është e zokontë të fletë fëmia, ka ndodhur edhe me rastin atyre që i dënuan në hendëqe kur gruaja që po mbante fëmijën e saj në kraharor, kur e afruan para hendekut me zjarr, ajo u ndal, ndërsa fëmija i saj i tha nënës së vet: hidhu, se ti je në të drjetë. Ky rast është përmendur në komentin e sure Buruxh.

Këto raste janë jashtë të zakonshmes dhe kur Allahu i Plotëfuqishëm dëshiron të bëjë ndonjë gjë, e bën dhe për të nuk ka gjë të vështirë.

Ali Shabani

Tetor, 2019

• VLERA E DITËS SË XHUMA DHE VEPRAT E LIGJËSUARA NË TË – dita e xhuma është dita më e madhe e javës, për të është zbritur sure (kaptinë e Kur’anit) e veçantë dhe është emërtuar “El-Xhumua” (Xhumaja), si në islam po edhe tek arabët emërohet me arabizëm. Në këtë ditë është ligjësuar pastrimi, dhikri (përmendja e Allahut), lutja dhe shkuarja herët në xhami.

Gusli (larja e tërë trupit) në ditën e xhuma është larja më e mirë, e cila fillon me agimin e mëngjesit dhe duhet ta praktikojnë vetëm ata që do të prezantojnë në namazin e xhumasë, nuk vlen për gratë dhe udhëtarin, ashtu siç ka ardh në hadith: “Kur ndonjëri prej jush të shkojë në namazin e xhumasë, atëherë le të merr gusul (të lahet i tëri).”

•NATA E XHUMASË DHE VLERA E DËRGIMIT TË SALAVATEVE NDAJ PEJGAMBERIT S.A.V.S. – nuk qëndron ndonjë argument për vlerën e natës së xhuma, ajo është si netët tjera. Për të kanë ardhur fjalë nga hadithe të dobëta dhe të shpikura. Ndërsa sa i përket haditheve për dërgimin e salavateve ndaj të Dërguarit të Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, janë hadithe të mira. Prej veprave më të mira në ditën e xhuma është dërgimi i salavateve ndaj të Dërguarit të Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, sepse xhumaja është dita më e mirë dhe i dërguari i Allahut është krijesa më e mirë.

• ÇASTI I PRANIMIT TË LUTJES NË DITËN E XHUMA – i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë: “Në ditën e xhuma është një çast, çdo rob musliman që e arrin këtë çast duke kërkuar ndonjë të mirë nga Allahu, vetëm se do t’iaa jep atë.”

Thënia më e saktë rreth kësaj çështje është se ky çast precizohet para perëndimit të diellit. Këtë e kanë thënë: Ibn Abbasi, Ebu Hurejre dhe sahabët tjerë, si dhe gjithashtu Atau dhe Tavusi.

• I VDEKUR NË DITËN E XHUMA – nuk ekziston ndonjë hadith i saktë se është mirësi nëse vdes në ditën e xhuma, kështu e vlerëson Buhariu dhe të tjerët. Njeriu nuk duhet të përgëzohet me kohë (apo vend) se kur dhe ku vdes, por duhet të përgëzohet me veprat e tij të mira, sepse do të shqyrtohen veprat dhe jo kohërat.

• HUTBEJA E NAMAZIT TË XHUMASË – ligjërimi i hutbes nuk është vetëm një ders (mësim) i thjeshtë, por është një pasqyrë për ngjarjet e ummetit. E saktëson Buhariu se i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, në hutben e xhumasë fliste për popujt e ndryshëm, shkeljet e tyre dhe për faljen.

Shejh Dr. AbdulAziz Et-Tarifi

Përktheu nga arabishtja: Amir Shabani