Allahu, xhele ue ala, thotë: “Allahut dëshmon Profetsinë tënde (o Muhammed!) me atë që ta ka shpallur ty, të cilën Ai ta ka shpallur me dijeninë e Tij – edhe engjëjt dëshmojnë (këtë), e Allahu, të mjafton ty dëshmitar.” (En Nisa: 166).
“Me të vërtetë, ata që e kanë mohur Këshillën (Kur’anin), kur u ka ardhur atyre (do të dënohen). Me të vërtetë, ai (Kur’ani), është Libër i madhërueshëm. të cilit nuk mund t’i vie gënjeshtra, nga asnjëra anë (as përpara, as përmbrapa). Kjo është shpallja prej të Gjithëdijshmit, të Falenderuarit. Sikur ta kishim shpallur Kur’anin në gjuhë të huaj, ata do të thonin: “Të ishin ajetet e shpallura të kuptueshme! Vallë, (a Kur’ani) të jetë në gjuhën joarabe, (e pejgamberi) të jetë arab!? Thuaj: “Ai, për besimtarët është udhërrëfyes dhe ilaç”. Dhe, ata që nuk besojnë, kanë pengesa në veshë (janë të shurdhër) dhe ai (Kur’ani), për ta është verbëri (ata janë të verbër), thuajse thirrën prej vendeve të largëta.” (Fusilet : 41-44 ).
“Dhe me të vërtetë, ai (Kur’ani), është Shpallja e Zotit të gjithësisë,atë e ka sjellë Shpirti i besueshëm (Xhebraili). Në zemrën tënde që të bëhesh nga ata që paralajmërojnë, në gjuhën e qartë arabe. Dhe, me të vërtetë, ai (Kur’ani) është përmend në librat e (pejgamberëve) të mëparshëm, – vallë, a nuk ka qenë dëshmi për ta (ajo) – atë që e kanë ditur dijetarët e bijve të Israelit? E, sikur t’ia shpallnim atë (Kur’anin) edhe ndonjë joarabi, e t’jua lexonte ai – ata përsëri nuk do të kishin besuar. Ja kështu, Na – ua kemi shpie (mohimin) në zemrat e mëkatarëve, ata, nuk do të besojnë atë, përderisa të mos e shijojnë dënimin e dhembshëm, e do t’ju vie (dënimi) atyre papritmas, e ata nuk do ta hetojnë (ardhjen e dënimit).” (Shuara: 192-202).
“Dhe, Ne, e kemi shpallur Kur’ani në mënyrë të vërtetë dhe ai është i shpallur me plotë dijeni. Dhe, Ne, të kemi dërguar ty vetëm sihariq dhe paralajmërues. Dhe, Ne, Kur’anin e kemi shpallur pjesë-pjesë, që ti t’jua mësosh njerëzve dalngadalë, dhe Ne, e kemi shpallur atë kohë pas kohe (sipas nevojës). Thuaj: “Besoni në te (Kur’an) apo nuk besoni, me të vërtetë, atyre që u është dhënë dijenia para tij, kur t’ju mësohet ai (Kur’ani), binë me fytyrat e veta, duke i bërë sexhde Atij (Allahut). (El Isra: 105-107).
“Me të vërtetë, ky Kur’an udhëzon kah ajo që është më e drejtë dhe i sihariqon besimtarët që punojnë vepra të mira, se ata, me të vërtetë, do të kenë shpërblim të madh. e, atyre që nuk besojnë në jetën tjetër, u kemi përgatitur dënim të dhembshëm.” (El Isra: 9-10).
I dërguari i Allahut, Muhamedi, alejhi selam, kishte mrrekulli të shumta, ndërsa mrekullia më e madhe e tij e zbritur nga Allahu xhele ue ala, ishte Kur’ani Famëlartë.
Njëherit, kjo mrekulli ishte sfidë e madhe për armiqtë e Islamit, të cilët ishin nga njerëzit dhe xhinët.
Që nga zbritja e Kur’anit Famëlartë, po edhe sot të gjithë armiqtë e Islamit, dështuan ta formulonin një Kur’an tê ngjashëm, pas shumë orvatjeve të shumta, ata prap dështonin.
Kjo, njëherit aludon dhe argumenton se Kur’ani është mrekullia më e madhe e pejgamberit alejhi selam, si dhe sfida më e madhe për armiqtë e Islamit, qofshin ata njerëz apo xhinë.
Pra, të gjithë orvatjet e armiqve të islamit për formulimin e një Kur’anit të ngjajshëm me librin e Allahut dështuan dhe në këtë mënyrë u përbuz talenti, oratoria e tyre në të shkruar, si dhe u bë e qartë se Kur’ani është mrekulli e madhe dhe sfidë për armiqtë e Islamit.
Kur’ani nuk mund të ndryshohet i têri, bile edhe një kaptinë më e vogël, ngase Allahu e ruanë Kur’anin, argument për këtë janë fjalët e Allahut, xhele ue ala: “Na, me të vërtetë, kemi shpallë Kur’anin dhe, Na, me të vërtetë, do ta ruajmë atë (origjinalitetin e tij).” (El Hixhr: 9 ).
“Nëse dushoni ju në atë (Kur’anin) që ia kemi dërguar robit tonë (Muhammedit), atëherë hartonie një sure të ngjashme si atë që ia kemi shpallur atij, dhe nëse jeni të drejtë thirrni dëshmitarët tuaj, (zotërat që i adhuroni), përveç Allahut. Nëse nuk mundeni, dhe kurrsesi nuk do të mundeni (me i bë shembull Kur’anit), atëherë ruajuni zjarrit, lëndë djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurët. Ai është përgatitur t’i ndëshkojë mohuesit.” (El Bekare: 23-24 ).
“Thuaj: Sikur të tuboheshin të gjithë njerëzit dhe xhindët, për të hartuar një Kur’an të tillë, ata nuk do të mund ta hartonin ashtu siç është ai, madje, edhe sikur t’i ndihmonin njëri-tjetrit. Na, në këtë Kur’an, u shpjegojmë njerëzve gjithfarë shembujsh, por shumica e njerëzve, kurrsesi nuk duan të besojnë.” ( El Isra; 88-89 ).
Autor: Muhamed Et Temimi, rahimehullah.
Nga arabishtja: Suad B. Shabani
Burimi: albislam.com
