Ibën Mesudi, radijallahu anhu, ka thënë:Jeni ne vendkalimin e ditëve dhe netëve, brenda exhelit që ju shkurtohet dita ditës dhe me vete e merr edhe regjistrin e veprave.
E vdekja, ajo vjen befas. Kush ka mbjell mirësi atij i afrohet koha kur do të korrë atë që e shpreson (xhenetin) ndërsa ai që ka mbjell dyshim i afrohet korrja e pendimit. Çdo mbjellës do të korrë çfarë ka mbjellë. Lakmia nuk e shpejton atë që është e ngadaltë sikur nuk arrihet ajo që nuk të është shkruar.
Dhe ka thënë: Fjalët më të sakta janë Libri i Allahut, lidhja më e fortë është fjala e devotshmërisë, mileti më i mirë është mileti i Ibrahimit, tradita më e mirë është Suneti i Muhamedit, sal-lallahu alejhi ue selem, udhëzimi më i i mirë është udhëzimi i të Dërguarve të Allahut. Biseda më e mirë është përmendja e Allahut, tregimet më të mirë janë tregimet e Kuranit, veprat më të mira janë ato që kanë fundin e mirë dhe veprat më të këqija janë të shpikurat në fe. Ajo që është pak dhe të mjafton është më e mirë se ajo që tepron dhe të bën të pavëmendshëm. Shpirtin që do ta shpëtosh është më i mirë se sa sundimi të cilin nuk e përthekon. Arsyetimi më i keq është në çastin e vdekjes, pendimi më i madh është në Ditën e gjykimit. Devijimi më i keq është ai pas udhëzimit, pasuria më e mirë është pasuria e shpirtit dhe nozulli më i mirë është devotshmëria. Gjëja më e dobishme për zemrën është bindja dhe frika prej mosbesimit. Verbërimi më i keq është verbërimi i zemrës. Alkooli është mbledhësi i mëkatit dhe litari i shejtanit. Rinia është një periudhë që i ngjan çmendurisë dhe vajtimi pas të vdekurve është vepër e injorancës.
Tha: Prej njerëzve ka që vijnë në fund të xhumasë, që pak e përmendin Allahun. Prej gabimeve më të mëdha është gënjeshtra. Ai që mbron nderin atë do ta mbrojë Allahu, ai që shuan hidhërimin Allahu e shpërblen, ai që kërkon falje Allahu e fal atë. Kush duron gjatë sprovave do ta merr shpërblimin e Allahut dhe fitimi më i keq është fitimi prej kamatës. Ushqimi më i keq është malli i jetimit ndërsa vdekja më e ndershme është ajo e shehidëve. Mendjemadhin e mposht Allahu, Ai që bën mëkat i bindet shejtanit.
Bartësi i Kuranit duhet të merret me Kuranin natën kur njerëzit flenë, ditën kur njerëzit angazhohen. Ai duhet të jetë i urtë, i butë, i qetë, nuk duhet të jetë i ashpër, i rënd dhe zhurmues.
Ibën Kajjimi, Allahu e mëshiroftë ka thënë: Subhanallah, nefsi i njeriut e ka mendjemadhësinë e Iblisit, zilinë e Kabilit, rebelizmin e Adit, teprimin e Themudit, guximin e Nemrudit, arrogancën e Faraonit, hilen e atyre që bën dredhinë e shtunës, poshtërsinë e Karunit… Por njeriu duke e luftuar veten e pastron nga këto vese, dhe e bën atë një mall të çmueshëm të cilin me xhenetin e Tij e blen Allahu, subhanehu ue teala. Allahu bleu prej besimtarëve shpirtrat dhe pasurinë e tyre me xhennet.
Allahut i kërkojmë falje në fillim dhe në fund.
