I falënderuar është Allahu i cili padrejtësinë ia ndaloi Vetes dhe e ndaloi atë mes njerëzve, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të Dërguarin e Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem, i cili qartë tha: Ndihmoje vëllanë edhe kur bën edhe kur i bëhet padrejtësi. (El Buhari). Të bekuar qofshin shokët, familja dhe gjithë ata që zgjodhën rrugën e tij, sal-lallahu alejhi ue selem.
I Lartësuari, Allah në Kuranin famëlartë thotë: “Besimtarët dhe besimtaret janë miq për njëri-tjetrin. Ata urdhërojnë që të bëhen vepra të mira dhe i ndalojnë të këqijat;falin namazin, japin zeqatin dhe i binden Allahut dhe të Dërguarit të Tij. Këta janë ata që do t’i mëshirojë Allahu. Se, Allahu me të vërtetë, është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.” Et Teube, 71.
Pikënisja e këtij prononcimi janë ndodhitë në Egjipt, në tokën e Kinanes, në të cilën ushtria rrëzoi kryetarin mysliman, duke e suspenduar atë dhe anëtarët e qeverisë së tij, me përkrahjen e liberalëve, të krishterëve dhe atyre që interesat e kësaj dynjaje i kanë primare. Si rezultat i grusht shtetit vendi hyri në fitne dhe gjakderdhje fundi i të cilëve nuk mundet të paramendohet. I nxitur nga obligimi i qartësimit dhe mosfshehja e së vërtetës, që e kam marr përsipër, e që buron nga ajeti: “Me të vërtetë, ata që fshehin shpalljet Tona të qarta, pasi ua kemi shpjeguar njerëzve në Libër (Teurat), do të mallkohen nga Allahu dhe do të mallkohen nga ata (engjëj e njerëz) që janë ngarkuar të mallkojnë.” El Bekare, 159, prononcohem si më poshtë:
1. Prej çështjeve të definuara në sheriatin Islam është ndalimi i rebelimit kundër pushtetmbajtësit mysliman, ndalimi i mosbindjes ndaj tij. I Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Ai që nga
udhëheqësi i tij sheh diçka që nuk i pëlqen le të duron, sepse çdokush që do të largohet nga xhemati, qoftë edhe sa një pëllëmb do të vdes me vdekje të injorancës.” (Muttefekun alejhi). Në versionin e imam Muslimit qëndron: “Kush shfaq mosbindje (ndaj sunduesit legjitim) në ditën e Gjykimit do ta takon Allahun pa asnjë provë. Nëse dikush duke polemizuar do të thotë se bëhet fjalë për marrëveshje shoqërore që lejohet të anulohet i themi: Zotimet e besnikërisë me të cilën besimtarët në të kaluarën dhe sot u janë zotëruar udhëheqësve të tyre nuk janë asgjë tjetër pos marrëveshje që duhet të përmbushen ashtu si urdhëron ajeti: “O besimtarë! Plotësoni detyrimet!” El Maide, 1.
2. Obligimi i atij që ka sulmuar pushtetin, që ka rrëzuar kryetarin, që e ka dëshmuar atë shtrembërim dhe e ka pranuar, të pendohet tek Allahu, të heq dorë nga ajo vepër dhe të drejtën t’ua kthen pronarëve të saj. Të lajmëron se ka bërë padrejtësi dhe uzurpim, të shpreh keqardhje për këtë padrejtësi të qartë, të vendos që asnjëherë mos ta përsërit atë. Pendimi i fshin mëkatet e bëra dhe kthimi nga padrejtësia para se të bie në dorë të pushtetit duhet të merren parasysh. Por pasi të kalojë koha dhe të derdhet gjaku, krimineli i kapur duhet të jep përgjegjësi për krimet e bëra. Prej veprave që nuk kanë rrugëdalje përveç dënimit të paraparë me sheriat është edhe derdhja e gjakut të mbrojtur, ashtu siç ndodh tani në Egjipt.
3. Fitneja që ndodh në Egjipt është më se e qartë dhe nuk ka asnjë paqartësi. Pala që rrëzoi kryetarin legjitim laikët, krishterët, rebelët nuk duan kryetar që ka ngjyrim Islam. Këtë e shfaqën me protestat e tyre disa muajshe por edhe sot kur shprehën qartë mosdurim ndaj atyre që i ndihmuan në grushshtetin tyre e që nuk kanë metodologji
të njëjtë. Në këtë situatë obligimi ynë është të largohet kjo palë uzurpuese duke e penguar me çdo mundësi stabilitetin e pushtetit të tyre. Nuk lejohet të lihen (uzurpuesit) të qetë nëse kemi mundësi të ndikojmë e as që lejohet të izolohemi. Obligim është të ndihmohet ai të cilit i bëhet padrejtësi, qëndrimi pranë tij deri sa ti rikthehet e drejta e uzurpuar.
4. Ata që janë në të drejtë e që kërkojnë rikthimin e kryetarit dhe qeverisë së tij duhet të kenë kujdes të mos tërhiqen nga armiqtë e tyre, që nuk pushojnë, në një luftë qytetare dhe në vrasje të paqarta ku ndoshta do vritet i pafajshmi për krimin e mëkatarit, do të shtohet sasia e gjakut të derdhur në veçanti gjaku i atyre që kanë kërkesa të drejta dhe legjitime. Në hadithin autentik qëndron pohimi se besimtari do të mbetet në gjerësinë e fesë nëse nuk derdh gjak të ndaluar. Ata duhet të vazhdojnë kërkesën e tyre të drejtë, të kritikojnë zullumqarët , të bëjnë presion me gjitha mjetet paqësore dhe legjitime derisa e drejta tu rikthehet pronarëve të saj.
5. Populli i Egjiptit në veçanti dhe popujt arabë dhe muslimanë në përgjithësi duhet të kuptojnë se ajo që ndodh tani në Egjipt është luftë mes projektit Islam dhe projektit properëndimor që në esencë është armiqësor ndaj Islamit, me atë pak prej të vërtetës që e ka. Populli duhet të mos mashtrohet me devijimet e mjeteve të informimin që i ndryshojnë të vërtetat, i shtrembërojnë faktet, shpifin gënjeshtra, e falsifikojnë realitetin pa frikë dhe fije turpi.
6. Dijetarët, thirrësit, xhematet, shoqatat dhe intelektualët muslimanë duhet që ta proklamojnë të vërtetën dhe ta refuzojnë agresorin. Allahu, subhanehu ue te’ala, thotë: “Kujtoje (o Muhamed) kohën kur Allahu mori premtimin nga ata që u është dhënë Libri se do
t’ua shpjegojnë atë njerëzve dhe nuk do të fshehin asgjë nga ai. Pastaj ata e hodhën pas shpine (premtimin) dhe e ndërruan atë me një vlerë të vogël. Eh, sa këmbim të shëmtuar që bënë ata!” Ali Imran, 187
Çdokush sipas mundësisë dhe pozitës që e ka. “Prandaj frikësojuni Allahut sa të mundeni.” Et Tegabun, 16
7. Udhëheqësit e shteteve islame, arabe dhe në përgjithësi, institucionet ndërkombëtare dhe globale kanë për obligim ta refuzojnë grushtetin në fjalë, të kërkojnë nga ushtria të kthehet në kazermat e saj, ti kthjnë gjërat në rrjedhojën e tyre normale, të drejtën t’ua kthejnë pronarit të saj, të përdorin urtësi sepse dënimi është sipas llojit të krimit. Ashtu si vepron do të veprohet me ty. Në një hadith që e transmeton Muslimi qëndron: “Kush dëshiron të largohet nga zjarri i xhehenemit dhe të hyjë në xhenet le ta pret vdekjen duke besuar në Allahun dhe në Ditën e Gjykimit, le të sillet ndaj njerëzve ashtu si dëshiron ata të sillen ndaj tij. Çdokush që i zotohet Imamit (prijësit) duke ia shtrënguar dorën dhe duke ia dorëzuar frytin e zemrës le ti bindet aq sa ka mundësi. Nëse dikush vjen dhe ia konteston pushtetin (prijësit) dënojeni me vdekje (kontestuesin).” Ata që i kanë ndihmuar rebelët duhet të distancohet nga përkrahja që ua kanë dhënë, sepse është ndihmë në zullum, armiqësi dhe agresion. Allahu në mënyrë absolute e ka ndaluar padrejtësinë dhe ka thënë: “Mos u ndihmoni në mëkate dhe armiqësi.”
8. Vëllezërit tanë që ata që janë në të drejtë dhe të cilëve u bëhet padrejtësi i këshilloj me durim dhe vazhdimësi në durim. Problemet shërojini me urtësi dhe dituri, dëmin më të madh parandalojeni me
dëmin më të vogël. Ajo që ndodh në vete ngërthen urtësi prej të cilëve disa i kuptuam por disa tjera ngelën të fshehta. Jini optimist për përfundimin e mirë që u është premtuar durimtarëve: “Ndërsa popullit të përndjekur Ne i dhamë në zotërim viset lindore dhe perëndimore të tokës që kishim bekuar. Kështu u përmbush premtimi i bukur i Zotit tënd ndaj izraelitëve, për shkak të durimit që treguan. Ndërsa ndërtesat dhe kullat e Faraonit dhe të popullit të tij Ne i shkatërruam.” El A’raf, 137
“Musai i tha popullit të vet: “Kërkoni ndihmë nga Allahu dhe duroni, sepse toka është e Allahut. Ai ia jep atë trashëgim cilit të dojë prej robërve të Vet. Fundi i lumtur u takon atyre që i frikësohen Allahut”. El A’raf, 128
“(Allahu i ndihmon edhe) ata, të cilëve, nëse u japim pushtet në tokë, kryejnë faljet, japin zeqatin, urdhërojnë kryerjen e veprave të mira dhe pengojnë atë që është e mbrapshtë. Tek Allahu është fundi i të gjitha çështjeve.” El Haxhxh, 41
Zullumqarëve dhe atyre që e përkrahin padrejtësinë e tyre ua themi atë që e thotë Allahu: “Sigurisht, të padrejtët do ta shohin se në çfarë mundimi do të kthehen (pas vdekjes).” Esh Shuara, 227
E falënderoj Allahu, Zotin e botëve, ngadhënjimi në fund u takon besimdrejtëve, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të Dërguarin, mbi familjen, gjithë shokët e tij dhe mbi gjithë ata që ndjekin rrugën e tyre deri në Ditën e Gjykimit.
Përktheu: M-r. Talha Kurtishi
