Transmetohet nga Malik ibn Enesi (imam Maliku), Allahu e mëshiroftë, se ka thënë: “Kush thotë se në Islam ka bidat të mirë, ai pretendon se Muhamedi sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, e ka tradhtuar mesazhin (profetësinë) e tij, sepse Allahu i Madhëruar ka thënë: “Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time.” [El-Maide: 3]
Kjo do të thotë se Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, nuk e ka arritur një bidat të caktuar (që është bërë dhe bëhet pas vdekjes së tij), për të cilën thonë se i është shtuar sheriatit. Bidatet nuk janë nga Suneti dhe udhëzimi i Profetit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, sepse ai, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ua bëri të qartë njerëzve gjithçka që ata kanë nevojë, kështu që Sheriati nuk ka nevojë për gjëra shtesë, sepse ai është i plotë.
Kur Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, vdiq, ai nuk la asgjë pa ju treguar njerëzve se çfarë i afron dhe çfarë i largon nga Allahu, paqja, bekimet dhe mirësitë e Allahut qofshin mbi të. Bazuar në këtë, imam Maliku, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ajo që s’ka qenë fé atë kohë (kohën e Profetit), nuk mund të jetë fé as sot.”
Diçka që nuk ka qenë fé në kohën e Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe shokëve të tij, nuk do të jetë fé as pas tyre. Kjo na tregon se disa sekte (të devijuara) që u përhapën pas Profetit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe bënë besime të veçanta për ta, nuk janë pjesë e fesë islame, por feja e vërtetë islame është ajo që Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe shokët e tij ishin në të.
Imam Maliku, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ajo që s’ka qenë fé atë kohë (kohën e Profetit), nuk mund të jetë fé as sot.” Do të thotë se ajo që nuk ka qenë fé në kohën e Muhammedit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe shokëve të tij, nuk do të jetë fé as sot, sepse feja është ajo që Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe shokët e tij ishin në të, ndërsa besimet që u shpikën, mbinë dhe lindën pas kohës së tij, janë të pavlefshme. Disa prej tyre ishin në fund të epokës së sahabëve dhe disa prej tyre ishin pas tyre, Allahu qoftë i kënaqur me ta.
Këto besime (ose bestytni) të përditësuara janë përfshirë në thënien e Profetit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, i cili ka thënë: “Ai që jeton në mesin tuaj do të vërejë shumë divergjenca.” Do të thotë: ka shumë divergjenca në teka (dëshira sipas epshit) dhe bidatet. Kështu që, Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, na udhëzoi për këto divergjenca dhe ndarje, drejt qasjes së duhur dhe rrugës së drejtë në thënien e tij: “Pra, përmbahuni Sunnetit tim”, do të thotë se rruga e sigurisë dhe rruga e shpëtimit përballë këtij dallimi është në Sunnetin tim dhe në Sunnetin e kalifëve (udhëheqësve) të drejtë pas meje.
Mjafton të dimë pavlefshmërinë e besimeve të përditësuara të kota se sahabët, Allahu qoftë i kënaqur me ta, nuk besuan në to, as nuk i njihnin ato besime dhe nuk mund të imagjinohet që një e vërtetë u është fshehur sahabëve dhe u ruajt për njerëzit dhe gjeneratat që do të vinin pas tyre. Përkundrazi, këto gjëra që u ndodhën atyre që erdhën pas sahabeve, janë vepra të këqija dhe Allahu i ka mbrojtur shokët e të Dërguarit të Tij që të mos bien në atë të keqe dhe i ka udhëzuar ata që të ndjekin rrugën e drejtë që Profeti fisnik, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, e solli. Prandaj, Allahu i Madhëruar thotë: “Dhe kjo është rruga (feja) Ime e drejtë (që e caktova për ju), pra përmbajuni kësaj, e mos ndiqni rrugë të tjera e t’ju ndajnë nga rruga e Tij. Këto janë porositë e Tij për ju, ashtu që të ruheni.” [El-En’am: 153]
Rruga për tek Allahu i Madhëruar është një dhe kjo është ajo në të cilën ishte i Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe shokët e tij, kurse metodologjitë dhe rrugët tjera janë të shmangshme dhe në kundërshtim me këtë rrugë dhe ato janë të pavlefshme dhe të refuzuara nga pasuesit e tyre, për shkak se Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë: “Kushdo që vepron në çështjen (fenë) tonë diçka që nuk është prej saj, ajo vepër është e refuzuar (e papranuar).” [Shënojnë: Buhariu, nr. 2697 dhe Muslimi nr. 1718]
__________________
Shejh AbdulMuhsin El-Abbad në “Sherh Erbaine En-Nevevijje (Komentimi i dyzet haditheve të Neveviut)”, 12/5
Përktheu nga arabishtja: Amir Shabani
