Allahu,- xhele ua ala!,- thotë:
“Allahu është i kënaqur me ata besimtar kur t’u betuan ty nën hijen e drurit. Ai ( Allahu ), e ka ditur se ç’ka në zemrat e tyre.” (El Fet’h: 18).
“Allahu është i kënaqur me muslimanët e parë, muhaxhirët dhe ensarët (ndihmëtarët e Pejgamberit) dhe të gjithë ata që i pasuan në të mira, por edhe ata janë të kënaqur me Te; Allahu për ta ka përgatitur kopshte nëpër të cilat rrjedhin lumenj, ku ata do të jetojnë vazhdimisht dhe përgjithmonë. Kjo është fitore e madhe!” ( Et Teube: 100).
“O Pejgamber! Allahu të mjafton ty dhe besimtarëve që të pasojnë.” ( Enfal: 64).
“Ata që besojnë dhe migrojnë, e luftojnë në rrugën e Allahut, dhe ata që u bëjnë strehim e u ndihmojnë, – ata, padyshim, janë besimtarë të vërtetë, – për ta ka falje dhe furnizim të mirë.” ( El Enfal: 74).
“Nuk janë të barabartë ata që kanë shpenzuar dhe luftuan para fitores – dhe ata që kanë luftuar dhe shpenzuar pastaj. Këtu, dallimi është në një shkallë të lartë; mirëpo, Allahu të gjithëve u premton dhuntinë. – Allahu di mirë atë që punoni ju.” ( El Hadid: 10).
“(Ajo pasuri u takon) Edhe emigrantëve të varfër, të cilët janë përzënë nga vendlindja e tyre dhe pasurisë së tyre, të cilët ëshirojnë mirësinë dhe kënaqësinë e Allahut, dhe ta ndihmojnë Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ata, me të vërtetë, janë besimtarë të sinqertë, dhe (u takon pasuria) atyre që e kanë bërë Medinen vendstrehim (shtëpi) të besimit qysh më parë (para emigrimit), e i duan ata që vijnë në Medine dhe në zemrat e tyre nuk ndjejnë kurrfarë rëndimi, për atë që u është dhënë atyre (ardhacakëve), por më tepër duan t’u bëjnë mirë atyre se sa vetes, edhe pse madje vetë janë nevojtarë. E, ata që ruhen nga lakmia e madhe, me siguri, do të jenë fitues. Edhe ata që vijnë pas tyre – thonë: “O Zoti ynë, falna neve dhe vëllezërit tanë, të cilët kanë besuar para nesh dhe mos lejo që në zemrat tona të ketë asnjë të keqe ndaj besimtarëve; O Zoti ynë, Ti je, me të vërtetë, i mirë dhe mëshirues!” (El Hashër: 8 – 10 ).
Transmetohet nga Ebu Seid el Hudriu dhe Ebu Hurejre, – Allahu qoftë i kënaqur me ta!,- se Muhamedi,- salAllahu alejhi ue selem!,- ka thënë: “Mos i shani (ofendoni) sahabët (shokët e mi), mos i shani shokët e mi. Sepse, pasha Atë në dorën e të Cilit është shpirti im, nëse ndonjëri prej jush dhuron sadaka ari sa kodra e Uhudit, nuk ka mundësi të arrijë vlerën e një grushti (sa sahabët) e mi, bile edhe më pak se vlerën e një grushtit (nuk kanë për ta arritur).”[1]
Transmetohet nga Imran Ibn Husejni dhe Abdullah Ibn Mes’udi,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- se Muhamedi,- salAllahu alejhi ue selem!,- ka thënë: “Umeti më i mirë është umeti i shekullit tim.” Në Hadithin e Ibn Mes’udit qëndron: “Njerëzit më të mirë janë të shekullit tim, pastaj ata që vinë pas tyre, dhe pastaj ata që vinë pas tyre.”[2]
Transmetohet nga Berra,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- se Muhamedi,- salAllahu alejhi ue selem!,- ka thënë: ” Ensarët nuk i don askush pos besimtarit, nuk i urren ensarët askush pos munafikut, kush i don ensarët ata i don edhe Allahu dhe kush i urren ensarët, i urren ata edhe Allahu.”[3]
Transmetohet nga Enes Ibn Maliku,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- se Muhamedi,- salAllahu alejhi ue selem!,- ka thënë: ” Shenjë e imanit është dashuria ndaj Ensarëve, ndërsa shenjë e nifakut (dyftyrësisë) është urrejtja e ensarëve.”[4]
Vazhdon…..
Shejh Ahmed Ibn Mutar ez Zehrani rahimehullah (Ish profesor në fakultetin e studimeve islame në Medine, dega e Hadithit).
Nga arabishtja: Suad Shabani
Burimi: albislam.com
[1] ( Buhariu: 3673, Muslimi: 221,222).
[2] ( Buhariu: 3650, 3651. Muslimi: 129).
[3] ( Buhariu: 3784, Muslimi: 128).
[4] ( Buhariu: 113, Muslimi: 128).
