“Ai i cili ka krijur jetën dhe vdekjen, për t’ju provuar se kush prej jush vepron më mirë; – Ai është i Plotëfuqishëm dhe falës.” (El Mulk: 2).
“Me të vërtetë, do të vdesësh ti, e me të vërtetë, do të vdesin edhe ata.” (Ez Zumer: 30).
“Sot, çdo njeri do të shpërblehet për atë që ka punuar; sot nuk ka padrejtësi! Allahu, me të vërtetë, është llogaritar i shpejtë. Dhe, paralajmëroi ata për Ditën e afërt të Gjykimit, kur zemrat do t’u vijnë deri në fyt prej pikëllimit. (Atëherë), për njerëzit e këqinj nuk ekziston asnjë mik i sinqertë dhe ndërmjetësues i pranueshëm. (Allahu) di për shikimin e përvjedhur të syrit dhe atë që fsheh zemra; Allahu gjykon drejt, e ata që u luten atyre përveç Tij, nuk gjykojnë asgjë. Allahu, me të vërtetë, dëgjon dhe sheh (çdo gjë).” (Gafir: 17 – 20).
“Dhe, Na, para teje, askë nuk e kemi bërë të pavdekshëm, e nëse ti vdes; a do të mbesin ata gjallë? Çdo person do ta shijojë vdekjen! Na ju vëmë në sprovë juve – me të keqe dhe me të mirë dhe te Ne do të ktheheni. (El Enbija: 34-35).
“Thuaj: “Kush i ka penguar stolitë e Allahut, të cilat, Ai i ka krijuar për robërit e vet, dhe ushqimet e këndshme?” Thuaj: “Ato janë për besimtarë në këtë botë (dhe për të tjerët); e, në botën tjetër, vetëm për besimtarë. Që, kështu, Na ua shpjegojmë argumentet njerëzve që dijnë.” (El A’raf: 32).
“Ah sikur t’i shihje keqbërësit gjatë agonisë së vdekjes, kur engjëjt zgjasin duart(duke thënë): ” Dorëzoni shpirtërat tuaj! Sot ju do të ndëshkoheni me dënim poshtërues përshkak të të pavërtetave që keni thënë për Allahun dhe që keni shpërfillur shpalljet e Tij.” (El En’am: 93).
“Eh, sikur t’i shihje sesi engjëjt ua marrin shpirtrat mohuesve! I godasin ata në fytyrë dhe shpinë (duke u thënë): ” Shijoni dënimin e zjarrit!” (El Enfal: 50).
“Me të vërtetë, ata që thonë: “Zoti ynë është Allahu, e pastaj vazhdojnë në të drejtë (sipas urdhërit të Allahut), do t’ju zbresin atyre engjëjt (dhe do t’ju thonë): “Mos u frikësoni dhe mos u pikëlloni! Dhe gëzojuni xhennetit që ju është premtuar.” (Fusilet: 30).
Muhamedi,- alejhi selam!,- ka thënë: “Askush të mos vdes, veçse duke pasur mendim të mirë për Zotin e tij.” (Muslimi).
Muhamedi, -alejhi selam!, na rrëfen historinë e një burri, të cilit i erdhi vdekja. Para se ta dorëzojë shpirtin e tij, ai u tha fëmijëve dhe familjarëve: ” Nëse vdes, mblidhni shumë drunjë dhe ndizni një zjarr të madh dhe ma digjni kufomën time. Kur ta ketë djegur mishin tim dhe kockat, merrni hirin e mbetur dhe hidheni në det në një ditë me erë! Fëmijët e respektuan porosinë e babait të tyre. Pasi e dogjën, Zoti urdhëroi erën, tokën dhe detin që t’ia mblidhnin hirin dhe e pyeti njeriun: Përse e bëre kêtë? Ai tha: U frikësova prej Teje o Zot. Allahu e fali.” (Buhariu dhe Muslimi).
Muhamedi,- alejhi selam!,- ka thënë: “Jeto në këtë botë si një i huaj, ose si një kalimtar.”
“Nëse zgjohesh në mëngjes mos e prit mbrëmjen dhe nëse flen në mbrëmje mos e prit mëngjesin. Gjatë shëndetit tënd, përgatitu pêr sëmundjen dhe gjatë jetës përgatitu për vdekjen.” (Buhariu dhe Tirmidhiu).
Disa nga të parët tanë kanë thënë: “Po t’i thuhet filanit se nesër do vdesësh apo do bëhet Kiameti, nuk do të dinte se çfarë të shtonte asgjë nga veprat e mira (ngase i vepronin të gjitha).”
Muhamedi,- alejhi selam!,- ka thënë: “Dynjaja është burgu i besimtarit.” (Muslimi).
Muadhi, radijAllahu anhu, para vdekjes ka thënë: “Nesër do të takohem me të dashurit e mi, Muhamedin dhe shokët e tij.”
Muhamedi,- alejhi selam!,- ka thënë: “Kush e pëlqen takimin me Zotin, edhe Zoti do e pëlqej takimin me të.” (Muslimi).
Edhe në traditën profetike përmendet agonia e vdekjes, të cilën e përjetoi edhe vetë Muhamedi alejhi selam. Në çastet e vdekjes së tij, vajza e tij Fatimja duke qajtur i tha: ” Ah i mjeri ti, o baba! Ai iu përgjigj: “Nuk ka mjerim tjetër pos kësaj dite baba yt oj Fatime.” (Buhariu).
Përgatiti: Suad B. Shabani
Burimi: albislam.com
