Pyetje: Jam një njeri, i cili ka përgojuar shumë njerëz, tashmë ndjehem pishman shumë dhe i penduar për përgojimin e shumtë që e kam bërë. Ata që kam përgojuar janë shumë, disa prej tyre kanë vdekur e disa ende janë duke jetuar. Ata që janë gjallë, nuk kam guxim dhe më vjen turp t’u kërkoj falje për përgojimin e bërë, bile disa prej tyre do të hidhërohen me mua dhe do të ndodhnin gjëra jo të mira po t’u tregoja që i kam përgojuar, çfarë të veprojë?!
Përgjigje:
Së pari: Duhesh të pendohesh tek Allahu për përgojimin e bërë.
Së dyti: Obligim e ke t’u kërkosh falje direkte atyre që i ke bërê gibet (i ke përgojuar), nëse të mundësohet një gjë e tillë.
Nëse, nuk ke mundësi t’u kërkosh falje direkte, atëherë kërko falje për ta, lutu për ta, fol fjalë të mira për ta (në mesin e atyre që i ke përgojuar), ndoshta një gjë e tillë do të mjaftojë për ty (si shpagim dhe pendim për përgojimin).
Prej Allahut vjen suksesi, përshëndetjet qofshin mbi të dërguarin tonë, familjen dhe shokët e tij.
Komisioni i përhershëm i fetvave. Fetuaja, nr. 22387
Antarët e komisionit: Dr. Salih bin Feuzan el Feuzan. Abdullah Ibën Muhamed el Mutlak. Abdullah Ibën Abdurrahman Ibën Gudejan. Abdulaziz Ibën Abdullah ibën Muhamed Alu Shejh (Kryetar i komisionit). Abdullah ibën Ali er Rukban. Ahmed Ibën Ali Sejr el Mubareki.
Nga arabishtja: Suad B. Shabani
Burimi: albislam.com
