Pyetja: A lejohet që një sure të cilën e lexojmë në reqatin e parë pas sures Fatiha, ta lexojmë edhe në reqatin e dytë pas sures Fatiha? A lejohet që të lexohet po e njëjta sure në të gjitha namazet ditore? A është namazi në rregull nëse njeriu vazhdimisht vepron në këtë mënyrë?
Përgjigjja: Falënderimet i takojnë Allahut!
Së pari: Lejohet që njeriu të lexon një sure të caktuar pas Fatihas në reqatin e parë, e më pas të njëjtën sure ta lexon edhe në reqatin e dytë.
Këtë e vërteton transmetimi i Ebu Davudit, se një njeri prej Xhuhejne: “Ka dëgjuar të dërguarin, sal-Allahu alejhi ve selem, duke lexuar në sabah me (Idha zulziletil erdu) në dy reqatet e para, e nuk e di se a veproi i dërguari sal, Allahu alejhi ve selem kështu nga harresa apo qëllimisht.” Shejh Albani, Allahu e mëshiroftë, e vlerëson si (hasen) në librin “Sahih Sunen Ebi Davud”, dhe ka thënë: “Rezulton se i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, këtë e kishte bërë qëllimisht për ta ligjësuar.”
Buhariu dhe Muslimi transmetojnë nga Aisheja, radijAllahu anha se i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, kishte dërguari një person me një ekip vëzhgues, e ai lexonte në namaz dhe e përfundote leximin me (Kul huva Allahu ehad)…”.
Ibnul Arabiu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë në shpjegimin e këtij hadithi: “Ky është një argument se lejohet të përsëritet një sure në çdo reqat.”
Së dyti:
Leximi i një sureje të caktuar në vazhdimsi, në çdo reqat pas sures Fatiha, dhe në të gjitha namazet, është e lejuar, sipas shumicës së dijetarëve.
Pos që edhe nëse është e lejuar, dhe namazi është i vlefshëm, dhe nuk e dëmton aspak, është në kundërshtim me sunetin, dhe udhëzimin e të dërguarit, sal-Allahu alejhi ve selem, për këtë më e pëlqyer dhe më mirë për të është që të lexon sure të ndryshme, kështu duke pasuar të dërguarin sal-Allahu alejhi ve selem.
Shejh ibn Uthejmini, Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Shembulli i kësaj është se një gjë mund të jetë i lejur por nuk është i ligjësuar fetarisht: tregimi për atë personin që e kishte dërguar i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, në një ekip vëzhgues, u lexonte në namaz me shokët e tij (Kul huva Allahu Ehad), kur ata u kthyen i treguan të dërguarit, sal-Allahu alejhi ve selem, për këtë e i tha: “Pyeteni, përse ka vepruar ashtu? E tha: Kjo (sure) është cilësi e Mëshiruesit, dhe unë e dua ta lexoj.” I dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem u tha: “Lajmërojeni se Allahu atë e do.” Kështu që i dërguari alejhi salatu ve selam, e pranoi këtë vepër të tij, që ai e kishte mbaruar namazin e tij me (Kul huva Allahu Ehad), por nuk e ka urdhëruar umetin e tij për këtë.
Na bëhet e qartë se prej veprave ka që janë të lejuara të veprohen por nuk janë të ligjësuara, që ka kuptimin se njeriu nëse e vepron nuk llogaritet të ketë gabuar, por nuk kërkohet që ai të vepron një gjë të tillë.” [Mexhmu’ul fetava 17/252].
Alla e di më së miri
Burimi: albislam.com / Islamqa.info
Përktheu: Shpend Zeneli
