Si ndiheni në momentin kur ju kaplon brengë e madhe, kur mbi ju peshon rëndësia e borxhit, kur luftoni me sëmundje të rrezikshme, kur ju vjen lajmi për vdekjen e ndonjë të afërmit të dashur?!
Të nderuar ka adhurime që nuk dalin në shesh përpos në momentet e vështirësisë. Ato adhurime janë durimi, kënaqësia me caktimin e Allahut , bindja, mbështetja tek Allahu, përulësia, dorëzimi, lutja e sinqertë, shfaqja e nevojës që e kemi për Allahun dhe qetësia që e ndiejmë si besimtarë.
Është lehtë të lexohet për këto adhurime,të flitet rreth tyre, të dëgjohen ligjërata me këto tema, ta lusim Allahun të na zgjeroi gjoksin për këto adhurime. Vështirë është ti përjetojmë në shumicën e situatave, ti kemi shtylla bartëse në momentet e sprovës, goditjeve, katastrofave…
Ndoshta dikë e kemi njohur si besimtar të devotshëm i cili në momentin e goditjes shfaqi pakënaqësi dhe hidhërim me caktimin e Allahut.
Ka edhe të tillë që janë të arsimuar dhe të edukuar e që shprehin fjali që nuk përkojnë me durimin dhe pajtimin (me kaderin) në momentet kur dikush i afërt i tyre sprovohet me sëmundje. Jo rrallë dëgjojmë edhe shprehje që flasin për dobësi të imanit dhe bindjes.
Ndoshta për veten mendon se je i edukuar që të mbështetesh tek Allahu dhe të mos kesh frikë prej askujt përveç prej Tij dhe në rastin kur rrezikohesh nga disa matrapazë magjistarë të kaplon frika dhe fillon të flasësh ashtu siç nuk do Allahu.
Sprovat e nxjerrin në realitetin e njerëzve duke na lajmëruar se në çdo moment kemi nevojë për ndihmën dhe përkrahjen e Allahut, subhanehu ve teala.
Kemi nevojë të edukohemi me adhurimet në kohërat e vështirësive.
Sa çast i bukur është momenti kur në fund të natës ti zgjohesh dhe i lutesh Allahut të largojë prej teje brengën, frikë…kur së bashku me lutjet tuaja dërgon edhe lot. Mundësoja faqeve tuaja që të kënaqen me këto lot që ndoshta nuk do rridhnin po të mos ishte ajo sprovë dhe goditje.
Adhurimi i nënshtrimit dhe mbështetjes në Allahun asnjëherë nuk shfaqet, ashtu si në momentet e vështira. Allahu dëshiron të dëgjojë zërin tënd.
Në momentet kur shërimi vonohet dhe sëmundja zgjatet është pikërisht koha e adhurimit pajtim me caktimin e Allahut. Gjendja jote le të thotë: O Allah unë jam i kënaqur me Ty edhe pse më është vonuar përgjigja e lutjes sime.
Allahu im s’kam tjetër ndihmës pos Teje. Çfarëdo që të ndodh nuk hidhërohem sepse të dua o Allahu im.
Shtohet sprova dhe shfaqet adhurimi i dorëzimit të plotë Allahut. Duke ia dorëzuar plotësisht Allahut çështjen tënde Allahu ta dhuron ndjenjën e afrimit të zgjidhjes së problemit.
Në këto çaste e shijon edhe ëmbëlsinë e adhurim të quajtur bindja se Allahu do të na shpëton nga kjo sprovë. Të zgjerohet kraharori, të qetësohet zemra dhe të kaplon qetësia. Nuk kalojnë edhe shumë ditë dhe vjen lirimi, shërimi, largimi i brengave dhe mundimeve dhe tani është koha të shfaqet adhurimi i falënderimit në formën e tij më të plotë.
Këto kuptime nuk i njeh ai që nuk është sprovuar me lloj-lloj sprovash, që nuk ka përjetuar goditje të llojeve të ndryshme. Stabiliteti në fe është dhunti e Allahut të Lartësuar, prandaj korrigjo e mendimin që e ke për Allahun, mbështetu në Të dhe qaj para Tij.
Lidhe zemrën tënde me Atë që i jep gjallëri, bëhu më i zellshëm që të arrish kënaqësinë e Atij që është më i Mëshirshmi dhe më i Buti.
Në fund çoji duart dhe lutu së bashku me mua për neve dhe gjithë muslimanët.
Përktheu: M-r. Talha Kurtishi
