Allahu, -xhele sha’nuhu!-, në Kuran, thotë:
إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّـهُ مِنَ الْمُتَّقِي
“Allahu pranon vetëm prej atij që ruhet prej mëkatesh”.[1]
Imam Sheukani, -Allahu e mëshiroftë!-, në tefsirin e tij, thotë: “Allahu e ka kufizuar dhe e ka bërë të veçantë pranimin e veprave, që do të thotë: Allahu e pranon sakrificën vetëm prej të devotshmëve, e jo edhe prej të tjerëve!”[2]
Dhe e ka bërë të qartë këtë, edhe imam Bejdaviu, -Allahu e mëshiroftë!-, në tefsirin e tij, ku thotë: “Allahu, -azze ue xhele!-, në këtë ajet ka dhënë sinjal të qartë se, pranimi i veprës nuk pranohet prej askujt tjetër, përveçse prej besimtarit besnik dhe të devotshëm”.[3]
Në lidhje me këtë, Ebu Dardai, -Allahu e mëshiroftë!-, ka thënë; ‘’Më e dashur për mua është që, Allahu të ma pranojë një namaz, sesa dynjaja dhe çka ka në të”.[4]
Muhamed Ibën Jusuf El-Asbahani, -Allahu e mëshiroftë!-, një ditë i kishte shkruar një vëllai të tij, duke i thënë: “Të këshilloj me frikërespekt ndaj Allahut; Lus Allahun që të na bëjë të devotshëm! O vëllai im! Shkurtoji shpresat tua për këtë dynja, e puno shumë për ahiret, ngase para nesh kemi shumë vështirësi , të cilave iu frikësoheshin pejgamberët e Allahut”.[5]
Përktheu dhe Përshtati nga arabishtja: Suad Shabani
Burimi: albislam.com
________
[1] Kur’an, El Maide: 27.
[2] Tefsiri i Imam Sheukani, ‘’Fet’hul Kadir”, 2/46.
[3] Shiko: Tefsiri i Bejdaviut, 1/263.
[4] Shiko: Tefsiri i Ibën Kethirit, 2/49.
[5] Shih: Hiljetul Enbija, 8/233.