Dije, vëlla i dashur! Ai i cili përmirëson të brendshmen e tij, Allahu ia përmirëson gjendjen e tij të jashtme. Kush vepron për fe, Allahu do t’i mjafton atij dynjanë, dhe kush e përmirëson gjendjen mes tij dhe Allahut, Allahu do përmirësojë gjendjen e tij me njerëzit.
Ibn Kajim, Allahu e mëshiroftë, kur flet për zemrën e thyer, e të nënshtruarit ndaj Allahut të Madhëruar, thotë: “Nuk ka gjë më të dashur tek Allahu sesa kjo thyerje, ky nënshtrim, ky përkushtim, kjo përulje, e dorëzim para Tij. Sa afër kësaj zemre të thyer që është fuqia! Sa afër saj që është ndihma, mëshira e risku! Zemrat më të dashura tek Allahu janë ato zemra që kanë përvetësuar këtë thyerje, dhe e posedojnë këtë përulje!
Kjo përulje dhe thyerje e veçantë, e fusin atë në rrugën e Allahut të Madhëruar, e shpiejnë atë në rrugën e dashurisë ndaj Tij, i hapet atij një derë që nuk i hapet në asnjë mënyrë tjetër, edhe pse të gjitha veprat e adhurimet i hapin dyer të dashurisë robit, mirëpo ajo që hapet përmes rrugës së përulësisë, thyerjes, ndjenjës së nevojës së pandashme për Allahun, nënshtrimit ndaj Tij, ai i cili shikon veten me sy të dobësisë, si të paaftë, e me të meta, me mangësi, e fajësim –është një lloj tjetër, një hyrje më ndryshe, ai i cili ndjek këtë rrugë është i huaj në mesin e njerëzve, ata janë në një luginë e ky në një luginë tjetër, Allahut i kërkojmë ndihmë, Ai është Falësi më i mirë.”
Evzai, Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Dolën njerëzit të bëjnë lutje që të bie shi, në mesin e tyre ishte edhe një rob i mirë me emrin, Bilal ibn Sad, e ky u tha atyre: O ju njerëz! A nuk pranoni që jeni keqbërës dhe e pohoni mëkatin! Që të gjithë thanë: “Po!” Ngriti duart kah qielli dhe tha: “O Allahy jonë! Ti ke thënë: “S’ka arsye t’u bëhet asnjë vërejtje bamirësve.” Që të gjithë ne e pranojmë para Teje që kemi vepruar keq! Na fal, e na lësho shi! E Allahu e lëshoi shiun, kështu që ata dolën e ecnin nëpër shi.”
Bekr ibn Abdullah el Muzni, Allahu e mëshiroftë ka thënë: “O bir i Ademit! Nuk ka të njejtë si ti! Kur dëshiron të kesh kontakt me Zotin tënd pa kërkuar leje, të flasësh me të pa përkthyes, ke mundësi ta bësh! I thanë: E si mund të arrihet kjo? U përgjigj: Merr abdes mirë, qëndro në mihrabin tënd! Kështu ke hyrë para Zotit tënd pa leje, dhe i flet Atij pa përkthyes.”
Andaj, o ti vëlla i dashur, kjo botë është helmuese, shpirtrat janë të pakujdesur ndaj mashtrimeve të saja, sa shikime janë të këndshme në momentin e afërt, por që më pas shija e saj e hidhur nuk përmbahet!
O bir i Ademit, zemra jote është shumë e dobët, kur do e arrish pjekurrinë. Sytë e tu të shkrepura në haram, gjuha jote e pakujdesshme me mëkate, trupi i lodhur pas gjërave të kota! Sa shikime të flakta kanë shkaktuar që këmbët të rëshqasin (devijojnë)!
Përktheu: Shpend Zeneli
Burimi: albislam.com
