MEDITIME KURANORE – 92

MEDITIME KURANORE – 92

0 1182

1. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “O ju besimtarë, pëmbajuni mësimeve të All-llahut dhe thuani fjalë të drejta.” (El Ahzab; 70).

Me të vërtetë gjuha e personit që fyen apo shanë është një litarë të cilin e mbanë shejtani në dorën e tij dhe e sjell kah të don ai atë.

Gazaliu Hulukul Muslim; fq.68

2. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Me të vërtetë se nuk ka dyshim se te All-llahu më i ndershmi ndër ju është ai që më tepër është ruajtur (nga të këqijat), ai që është më i devotshëm.” (El Huxhurat; 13).

Nuk ka asnjë ajet në Librin e Allahut, ku lavdëron Allahu dikë si shkak i prejardhjes apo fisit të tij e as nuk e nënçmon askë si shkak i prejardhjes apo fisit të tij. Por, lavdërohet dhe nderohet në Kur’an njeriu si shkak i besimit (imanit) dhe devotshmërisë dhe nënçmohet e përbuzet si shkak i kufrit (mosbesimit), shthurjes dhe mëkatit.

Shejhul Islam Ibn Tejmije, rahimehullah Mexhmu’ul Fetava; 35/230

3. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Është e vërtetë se dënimi i Zotit tënd pa tjetër do të ndodhë.” (Turë; 7).

Pasha Allahun, kjo pjesë e ajetit Kur’anorë është madhore, ndikuese dhe drithëruese. Por, kjo porosi Kur’anore, nuk ndikon përpos se tek zemra e butë, kurse tek zemra e fortë (e ngurtë) nuk ndikon fare, ngase kjo pjesë e ajetit tek zemra e tillë kalon por nuk lë gjurmë, ngase zemra e tillë është sikurse një guri.

Shejh Ibn Uthejmini, rahimehullah Tefsiri i sures Turë, fq.177

4. Udhëzime nga të parët tanë në Iidhje me Kur’anin gjatë Ramazanit! Ibn Mes’udi , radijAllahu anhu, e bënte hatme Kur’anin në Ramazan çdo të tretën ditë. Kurse jashta Ramazanit prej ditës së Xhuma deri në Xhumanë e ardhshme e bënte hatme Kur’anin.

Fedail Kur’an të Ferjabit; fq.219 Shejh Ibn Bazi, rahimehullah, ka thënë; Dhe ky veprim është në përputhje me Sunetin dhe është më afër meditimit dhe logjikimit të porosive Kur’anore. 5. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “… e ajo që shpifën për fenë e tyre, i mashtroi keq.” (Al Imran; 24).

Kështu është gjendja e të gjithë ithtarëve të së kotës (njerëzve të devijuar). Ata shpifin dhe sajojnë gjëra të kota nga vetja e tyre dhe më pastaj i besojnë atyre gjërave të shpikura dhe të kota, vetë ata si të vërteta.

Dr. Abdullah Sekakir

Nga arabishtja : Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

GJITHASHTU NË ALBISLAM

0 602