عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ t قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ: “كُلُّ سُلَامَى مِنْ النَّاسِ عَلَيْهِ صَدَقَةٌ، كُلَّ يَوْمٍ تَطْلُعُ فِيهِ الشَّمْسُ تَعْدِلُ بَيْنَ اثْنَيْنِ صَدَقَةٌ، وَتُعِينُ الرَّجُلَ فِي دَابَّتِهِ فَتَحْمِلُهُ عَلَيْهَا أَوْ تَرْفَعُ لَهُ عَلَيْهَا مَتَاعَهُ صَدَقَةٌ، وَالْكَلِمَةُ الطَّيِّبَةُ صَدَقَةٌ، وَبِكُلِّ خُطْوَةٍ تَمْشِيهَا إلَى الصَّلَاةِ صَدَقَةٌ، وَتُمِيطُ الْأَذَى عَنْ الطَّرِيقِ صَدَقَةٌ”.
رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ [رقم:2989]، وَمُسْلِمٌ [رقم:1009].
Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të!, përcjell se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë:
“Për çdo nyje të trupit, sa herë që lind dielli, njeriu duhet të japë lëmoshë. Të pajtosh dy persona është lëmoshë, ta ndihmosh njeriun të hipë në kafshën e tij a t’ia vësh barrën mbi të është lëmoshë, fjala e mirë është lëmoshë, për çdo hap që e bën për të shkuar në namaz ka lëmoshë dhe për heqjen e pengesës nga rruga ka lëmoshë.”
E shënojnë Buhariu [numër 2989] dhe Muslimi [numër 1009].
Dobit e Hadithit:
1) Vlera e lëmoshës e që duhet të jetë për çdo ditë që lind dielli falemendërim ndaj Allahut xh.sh.
Falemendërimi ndaj Allahut mundë të ndahet në dy shkallë:
a) Falemendërimi i obliguar e cila bëhet duke i realizuar urdhërat e Zotit e duke iu larguar ndalesave,
b) Falemendërimi i lavdëruar e cila bëhet duke i realizar veprat vullnetare e duke iu larguar gjërave të papëlqyeshme.
2) Njeriu në trupin e tij ka 360 nyje e për çdo nyje duhet të jep lëmoshë, e gjitha këta lëmosha mundë ti kompenson me dy rekate të namazit të duhasë ashtu siç është vëtetuar në hadhith.
3) Vlera e zgjidhjes së problemeve mes dy persona e që është lëmosh, kurse të gjykuarit drejtë mes tyre është obligim.
4) Vlera e ndihmës ndaj të tjerëve e që është lëmoshë, qoftë ajo ndihmë e natyrës se si përmendur në hadith, apo në forma të tjer e që janë të shumta që nuk janë përmendur në hadith.
5) Fjala e bukur është lëmoshë e fjalë të bukura janë ato fjalë të cilat janë të bukura në mënyrë e përbajtje.
6) Çdo hap që synon një person për ta falur namazin e tij me xhematë në xhami konsiderohet lëmoshë.
7) Largimi i çdo pengeseje nga rruga është lëmoshë, e nëse përdorim anologjinë, të kundërtën e asaj që u përmend në hadhith, themi se hedhje e pengesës në rrugë është vepër e urejt
HADITHI I NJËZET E GJASHTË
Përshtati: Vedat Skenderi
