Dr. Seid ibn Alij ibn Vehf El-Kahtanij
Hutbeja e parë
Bismilahi rahmani rahim
Falënderimi i takon Allahut. Atë e falënderojmë dhe prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë. Kërkojmë mbrojtje nga All-llahu prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzon Allahu ska kush e lajthit dhe kë e largon nga rruga e vërtetë, ska kush e udhëzon. Dëshmoj se ska hyjni tjetër që meriton të adhurohet përveç Allahut , i Cili është Një dhe dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i dërguar i Tij, paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, mbi shokët e tij dhe mbi gjithë ata që e ndjekin atë me mirësi deri në Ditën e Kijametit, më pas:
O ju njerëz: kini frikë Allahun siç ju ka mësuar Ai ku thotë: “O ju të cilët keni besuar kini frikë Allahun realisht dhe vdisni vetëm si musliman” 1.
Robër të Allahut dijeni se kush e realizon teuhidin hyn në xhenet pa llogari. Koka e teuhidit, esenca, e baza e saj më e madhe është fjala La ilahe il Allah Muhameduresulullah. Dy fjali shumë të mëdha, njëra e patjetërson përmendjen e tjetrës. Andaj nuk pranohet asnjë vepër nga njeriu nëse nuk punon sipas kushteve të saj dhe të largohet nga ato gjëra që bien ndesh me të.
Fjala La ilahe ilAllah është: fjala shkaku i të cilës qëndron toka dhe qielli, shkaku i saj janë krijuar gjitha krijesat, Allahu thotë: “Njerzit dhe xhinët i kam krijuar vetëm për të më adhuruar mua”; Për shkak saj është krijuar dynjaja dhe ahireti, për të janë dërguar profetët, kanë zbritur librat e shenjtë, kanë zbritur ligjet e Allahut: “Çdo të dërguar që kemi dërguar para teje i shpallëm se: nuk ka Zot pos meje andaj më adhuroni vetëm mua”.
Për shkak të saj është ngritur Mizani (peshorja e veprave), janë shkruar fletushkat, për të qëndron xheneti dhe xhehenemi, për të njerëzimi janë ndarë në: besimtarë dhe jobesimtarë, të mirë dhe të këqinj, nga ajo starton lumturia dhe dështimi, nga këtu fillon çdo krijim dhe caktim, nga ajo del dënimi dhe shpërblimi, shkaku i saj libri mirret në anën e djadhtë ose në të majtë, për të rëndohet ose pakohet mizani, me të njeriu e kalon urën e siratit përndryshe përfundon në zjarr.
Kjo fjalë është realitet, nga shkaku i së cilës u krijuan krijesat, për të Allahu ka marrë premtim nga ne, për të është llogaria dhe pyetjet në ditën e gjykimit, për të ka shpërblim dhe dënim, për të u ngrit kibleja, për të janë krijuar popujt; Kjo njëherit është haku i Allahut për gjithë njerëzimin, Pejgamberi, -salAllahu alejhi ve selem-, thotë: “Haku i Allahut karshi robërve të tij është që ata ta adhurojnë dhe mos t’i bëjnë shok Atij” (Mutefekun alejhi).
Kjo fjalë është begatia më e madhe që Allahu ua dhuroi robërve të Tij besimtar, të cilët i udhëzoi në të, kjo fjalë është shprehja e islamit, çelësi i lumturisë, shkaku i saj garantohet gjaku dhe pasuria, për të shpalohen këllëfet e shpatave, i Dërguari, -salAllahu alejhi ve selem-, thotë: “Jam i urdhëruar t’i luftoj njerëzit derisa të dëshmojnë se nuk ka Zot tjetër pos Allahut dhe se Muhamedi është i dërguari i tij, ta falin namazin, ta japin zeqatin, e kur të veprojnë kështu atëherë nga unë e kanë të sigurt gjakun dhe pasurinë e tyre, përveç me hakun e islamit ndërsa (për sinqeritetin e tyre) do të japin llogari para Allahut” (Mutefekun alejhi).
Kjo fjalë është e para që duhet të thërrasim në të. I Dërguari i Allahut, -salAllahu alejhi ve selem-, i tha Muadhit kur e dërgoi në Jemen: “Ti po shkon te një popull që janë ithtarë të librit, andaj puna e parë që do t’i thërrasësh ata le të jetë; ta Adhurojnë vetëm Allahun” , në një transmetim tjetër:”thirri në dëshminë se nuk ka Zot tjetër pos Allahut dhe se unë jam i Dërguari i tij…”(Mutefekun alejhi).
Kjo fjalë është baza e fesë, esenca e saj, krye e çdo çështjes, kërcell e shtyllë e saj; Pejgamberi, -salAllahu alejhi ve selem-, thotë: “Islami është ndërtuar mbi pesë shtylla: Dëshmia se nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Allahut dhe se Muhamedi është rob dhe i Dërguar i Tij, pastaj falja e namazit, dhënia e zekatit, agjërimi i ramazanit dhe kryerja e haxhit” (Mutefekun alejhi).
Kjo është lidhja më e fortë, fjala e hakut, fjala e devotshmërisë, fjala e qëndrueshmërisë, fjala më e mirë, vepra më e madhe, dëshmia e hakut , fjala e sinqertë, thirrje në të vërtetë, dhikri më i vlefshëm, më e veçanta që e kanë thënë profetët, vepra më e vlefshme, kjo barazohet me lirimin e robërve, me të thënësit të saj i hapen tetë dyert e xhenetit, kjo është fjala për të cilën do të pyetën të parët dhe të fundit, andaj nuk mund të ec këmba e njeriut përpara Allahut para se të pyetet: Cka keni adhuruar? Dhe si ju i jeni përgjigjur pejgamberëve? Përgjegjja e të parës është: duke kompletuar fjalën la ilahe ilAllah me dije, me nënshtrim dhe veprim sipas saj. Ndërsa përgjigjja e të dytës është: duke realizuar fjalën Muhameduresulullah, me njohje, dorëzim, respektim e nënshtrim ndaj saj, sepse ai është rob i Allahut dhe i dërguari i Tij, besniku në shpalljen që Allahu ia dërgoi, më i miri nga krijesat e tij, ambasador i Tij ndërmjet Tij dhe krijesave të Tij, i dërguari me fenë drejtë, me metodologjinë më të pastër, Allahu e dërgoi atë mëshirë për njerëzimin, prijës i të devotshmëve, argument mbi të gjitha krijesat, me të Allahu udhëzoi njerëzimin në rrugën më të mirë dhe më të qartë, nëpërmjet tij Allahu drejtoi sytë e verbër, zemrat e mbyllyra, veshët e shurdhër, obligoi robërit e Tij atë ta ndjein, ta ndihmojnë, ta respektojnë, ta duan, të çojnë në vend e obligimet që kanë ndaj tij, xheneti hapet vetëm me pasimin e rrugës së tij.
Allahu ia pastroi zemrën, e ngriti në pozitë të lartë, largoi nga ai të ndytat, e bëri të poshtërsuar atë i cili kundërshton çështjen e tij. Për aq sa e pason atë, -salAllahu alejhi ve selem-, je i udhëzuar dhe i shpëtuar. Allahu e ka lidhur ngushtë lumturinë në të dy botët me pasimin e tij, kurse humbje është kundërshtimi i tij. Ata që e pasojnë atë kanë: udhëzim, shpëtim, krenari, ndihmë, mbrojtje, sundim, jetë të mirë, në këtë dhe në botën tjetër. Ndërsa kundërshtarët e tij kanë: poshtërsim, nënçmim, frikë, devijim, dezertim, mjerrim në dynja dhe në ahiret.
Kërkoj mbrojtje nga Allahu prej shejtanit të mallkuar: “Është sqaruar e vërteta nga e kota. E kush nuk i beson tagutët , e i beson Allahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë, e cila nuk ka këputje. Allahu është dëgjues i dijshëm”.
Allahu më bekoftë mua dhe juve me Kuranin Famëlartë, më bëftë dobi mua dhe juve me ajetet e tij dhe përkujtimin e urtë. Them këto fjalë duke kërkuar nga Allahu të më falë mua dhe juve si dhe gjithë besimtarët, kërkoni falje nga Ai sepse me të vërtet ai është Falës dhe Mëshirues.
Hutbeja e dytë
Falenderimi i takon Allahut Zotit të botrave, Zotit të vërtet, përfundimi ju takon të devotshmëve, armiqësia ju takon vetëm zullumqarve, dëshmoj se nuk ka Zot tjetër pos Allahut të pashoq, dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij, bekimet e Allahut qofshin mbi të, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij me mirësi deri në ditën e fundit, o Allah lësho mirësi të shumta mbi ta, më pas:
Fjala më e vërtetë është libri i Allahut, udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Muhamedit, -salAllahu alejhi ve selem, gjërat më të këqija janë të shpikurat, çdo shpikje është bidat dhe çdo bidat të çon në devijim dhe çdo devijim të çon në zjarr.
Robër të Allahut: Dëshmia la ilahe ilAllah nuk i bën dobi thënësit të saj vetëmse kur veprohet sipas kritereve të saja dhe largimit nga gjërat që bien ndesh me të si dhe të vepruarit sipas shtyllave të saja.
Shtyllat e saja janë: mohimi dhe pohimi,
1. Mohimi: që nënkupton mohimin e hyjnisë nga çdokush tjetër pos Allahut, kushdo qoftë ai.
2. Pohimi: pohimin e hyjnisë vetëm për Allahun, të vetëm të pashoq, si dhe se Ai është Zoti i vërtetë, ndërsa çdo zot pos tij është batil(i pavlefshëm). “Kjo sepse Allahu është hak dhe se çdogjë që lutet pos tij është batil (i pavlefshëm) dhe se Allahu është Më i Larti dhe më i Madhi”
Kushtet e kësaj fjale janë:
1. Dituria në kuptimin e saj, se nuk ka të adhuruar që e meriton adhurimin pos Allahut si dhe gjithçka që adhurohet nga njerzit përpos Allahut është e pavlefshme , Allahu i Lartësuar thotë: “Dije se nuk ka të adhuruar tjetër pos Allahut dhe kërko falje për mëkatin tënd”
2. Bindja në gjithë përmbajtjen e saj
3. Pranimi i asaj në çka aludon kjo fjalë
4. Nënshtrimi i plotë ndaj saj
5. Drejtësia
6. Sinqeriteti
7. Dashuria
8. Mohimi i çdo gjëje që adhurohet pos Allahut.
Andaj nëse njeriu vepron sipas këtyre që u cekën, ka hyrë në xhenet dhe ka shpëtuar nga zjarri i xhehenemit.
Dërgoni sa më shumë salavate mbi të dërguarin më të mirë, mbi pejgamberin tonë Muhamedin të birin e Abdullahut -paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të. O Allahu lëshoj bekimet dhe mirësit tua mbi të, o Allah je i kënaqur me shokët e tij: Ebu Bekrin, Omerin, Othmanin, Aliun si dhe sahabët e tjerë të pejgamberit tonë në përgjithësi, poashtu na mëshiro neve bashkë me ta me mëshirën Tënde o më Mëshiruesi i të mëshirshmëve. O Allah ndihmoje islamin dhe muslimanët, poshtërsoe shirkun dhe paganët, ndihmoji robërit e tu të drejtë që të të njësojnë Ty, o Allah ndihmoju luftëtarëve që luftojnë për ta ngritur fjalën Tënde, o Zoti i botëve. O Allah kush dëshiron kësaj fesë tonë apo neve të na bën dëm apo vendit ku jetojmë, kurthat e tij ktheja në kurriz, poshtëroe, humbja shpresat dhe zbrit frikë në zemrën e tij. Zoti ynë na jep të mira në këtë jetë dhe në botën tjetër, dhe na ruaj prej dënimit me zjarr!” O Allah, fali muslimanët dhe muslimanet, besimtarët dhe besimtaret qofshin ata të gjallë apo të vdekur.
Robër të Allahut: “Allahu urdhëron për drejtësi, bamirësi, ndihmë të afërmve, e ndalon nga imoraliteti, nga e neveritura dhe dhuna. Ju këshillon ashtu që të merrni mësim.”
Përmendeni Allahun e Madh që Ai t’ju përmend juve, falënderoni Atë që t’ua shton të mirat, pasi që të përmendurit e Allahut është diçka e madhe, e Allahu di atë çfarë ju punoni!
Përshtati: Nexhat Ceka
Burimi: albislam.com
