Transmetohet nga Enes Ibn Maliku, (Allahu qoftë i kënaqur me të!), tregon se Muhamedi, (salAllahu alejhi ue selem!), ka thënë: Allahu, (xhele ue ala!), ka thënë:
يا ابن آدم ، إنك ما دعوتني ورجوتني غفرت لك ما كان منك ولا أبالي ، يا ابن آدم ، لو بلغت ذنوبك عنان السماء ، ثم استغفرتني غفرت لك ، يا ابن آدم ، إنك لو أتيتني بقراب الأرض خطايا ، ثم لقيتني لا تشرك بي شيئا ، لأتيتك بقرابها مغفرة ”
O biri Ademit! Përderisa ti më lutesh Mua dhe shpreson tek Unë, do t’i fali të gjitha mëkatet dhe aspak nuk mërzitem për këtë. O biri Ademit! Nëse mëkatet e tua arrijnë kupën e qiellit, e pastaj ti kërkon falje (bën istigfar) prej Meje, Unë do t’i falë mëkatet. O biri Ademit! Nëse më vjen tek Unë me mëkate sa madhësia e tokës, por më takon Mua pa më bërë asgjë shirk, atëherë Unë do të vijë me po aq falje.”
(Tirmidhiu dhe thotë se hadithi është hasen sahih).
Në këtë hadithë mësojmë tre shkaqe, prej shkaqeve të pranimit të pendimit dhe faljes së mëkateve nga Allahu, xhele ue ala.
Ato shkaqe janë:
1. Lutja e drejtuar Allahut duhet të jetë me sinqeritet dhe prezentim të zemrës në çastet e lutjes, duke thënë: O Allahu im, më falë, më prano pendimin.
2. Shpresa se Allahu do t’ia pranojë pendimin, do t’ia falë mëkatet dhe mos’humbja e shpresës nga Mëshira e Allahut.
3. Largimi i tërësishëm dhe mosnjëllosja e njeriut me shirkun e madh dhe të vogël.
Husejn bin Muhamed esh Shemri.
Nga arabishtja; Suad Shabani
Burimi: albislam.com