E filloi rrugëtimin me drogën duke e përdorur dhe shitur. Mendonte se do të arrijë të realizojë ëndrrën e madhe të blejë një veturë sportive luksoze. Problemet e tij fillojnë me arritjen e informatave tek inspektori i hetuesisë. Informatat flisnin se në mesin e nxënësve ka trafikues të drogës. Komisari i policisë urdhëroi që shtëpia e tij të mbikëqyret si dhe të fillojë përcjellja e nxënësit në fjalë. Evidentoheshin ata që hyjnë dhe dalin prej shtëpisë së tij. Rezultatet ishin: Pas vëzhgimit u vërtetua se në shtëpinë hyn dhe del prej saj vetëm një person i cili nuk ka më shumë se shtatëmbëdhjetë vjet. Hyn dhe del duke mbajtur gjëra të çuditshme. Vazhdoi vëzhgimi i shtëpisë edhe dy javë, derisa u vërtetua ajo që kishin zbuluar.
Pas vëzhgimit kërkuan leje prej prokurorisë për ta kontrolluar shtëpinë në të cilën jetonte djaloshi. Në momentin e caktuar pesë inspektorë u futën në shtëpi ndërsa të tjerët e kishin siguruar perimetrin rreth shtëpisë. Brenda shtëpisë e gjetën nënën e të akuzuarit dhe vëllezërit e tij të vegjël. Pyetën ku është vëllai juaj?
Vëllezërit shkuan në dhomën e djaloshit dhe i thanë se dikush po të kërkon. Nga dhoma doli një djalosh që nuk kishte më tepër se shtatëmbëdhjetë vjet. Në fytyrën e tij shihej lodhja dhe frika.
Djaloshi pyeti: Kush jeni ju çfarë kërkoni. Inspektori tha: Para se të më pyesësh mi trego krahët, pastaj të tregoj se kush jam. Pasi i zbuloi krahët e tij në të shiheshin qartë shenjat e gjilpërave të heroinat. Inspektori pyeti: tani a e di se kush jam unë?
Djaloshi filloi ti lutet oficerit që të mos i tregojë nënës dhe vëllezërve. Tha unë jam vetëm një viktimë e pafajshme. Kur e kontrolluan dhomën e tij gjetën heroin të paketuar, peshore të vogël, lugë dhe hashash të mbështjelltë.
Inspektori pyeti si kanë arritur këto materie narkotike.
I akuzuari u përgjigj: Unë i shes këto si punëtor i njërit i cili për këtë punë më paguan të holla dhe doza falas të drogës.
Vazhduan pyetjet për detyrën e tij si dhe për blerësit… I akuzuari u përgjigj: jam nxënës i vitit të tretë të shkollës së mesme dhe këtë drogë ua shes dhe e reklamoi para nxënësve të shkollës ku mësoj.
Pranoi se nuk kishte njohuri për rrezikun e asaj që e bën si dhe për pasojat. Synimi i vetëm ishte të fitojë para për ta blerë veturën sportive me të cilën do të krenohet para nxënësve të shkollës së tij.
Oficeri kërkoi që t’ia tregojë shtëpinë e akuzuarit që e kishte angazhuar, por djaloshi tha se nuk e di ku jeton dhe se e ka vetëm numrin e telefonit të tij. U dakorduan që ai ti bëj telefon “furnizuesit” dhe të caktojë një takim në të cilin do të merr mallin për shitje.
Në takimin e organizuar pas dorëzimit të mallit u prangos edhe i akuzuar i dytë. Me veturë të policisë u dërguan në inspektorat. Para prokurorit trafikuesi i drogës i pranoi gjitha pohimet e djaloshit. Pranoi se e kishte shfrytëzuar djaloshin për të përhapur drogën sepse në këtë moshë ata janë më pak të vërejtur së sa ata në moshë.
Ta analizojmë këtë tregim për djaloshin i cili nuk kishte më tepër se shtatëmbëdhjetë vjet dhe i cili kishte hyrë në një punë e cila do ti shkatërrojë ardhmërinë. Kjo është një ktastrofë e vërtetë por katastrofa është më e madhe kur të analizojmë gjendjen e asaj familje.
Familje e çarë, në të s’ka as siguri e as stabilitet. Mungon roli i babait i cili duhet të jetë roja e portës, shëmbëlltyra më e lartë për fëmijët e asaj familjeje. Po pyesim si jeton kjo familje? A nuk është i brengosur babai me një brengë e cila e nxit të interesohet për djalin e tij në shtëpi dhe në shkollë. A nuk i njeh babai shokët e birit të tij. A nuk i ka vërejtur gjurmët e gjilpërës së heroinës në krahët e djalit.
A nuk janë ulur së bashku në tryezën e mëngjesit, drekës dhe darkës. Nëse supozojmë se babai mungon dhe nuk i realizon obligimet e tij që i ka ndaj fëmijëve atëherë ku është roli i nënës. A nuk kujdeset dhe mërzitet për bijtë e saj?
Një fatkeqësi e vërtetë. Viktimë është një adoleshent për shkak të rolit të munguar të babait dhe për shkak të mosangazhimit të nënës.
Burimi: Libri “Tregime emocionale për të rinj”
Përktheu: M-r. Talha Kurtishi
