Largo shkëmbin që sot ka mbyllur shpellën e umetit tënd…
Çdonjëri që bën lëshime në ditën e sotit mban një pjesë të përgjegjësisë për vonimin e tejkalimit të sprovave dhe daljes tonë nga mundimet e shpellës…
Drejtoju Allahut me lutje nëpërmjet një vepreje të mirë që e ke bërë me sinqeritetin më të plotë… ashtu siç vepruan tre vetët të cilët mbetën në shpellë nga një shkëmb i cili u rrokullis dhe bllokoi daljen që aty, pasi ishin strehuar në atë vend, e më pastaj Allahu ua largoi hallin që kishin…
A thua vallë, ai i cili në vend të veprave të mira ndjek të këqijat, sa krim të madh i ka bërë vetes dhe umetitnë përgjithësi?!
Shkëmbi i atyre tre personave nuk u largua përpos se me veprat e të treve, nuk mjaftoi vepra e njërit apo vetëm dyve prej tyre…
Pra, është e domosdoshme që të gjithë të bartin përgjegjësinë e largimit të shkëmbit të belasë që na ka goditur, ndryshe do të pësojmë keq…
Shkëmbi i madh u largua dhe ju hapi rrugë që të dilnin nga shpella tre vetëve me lutjet që ia drejtuan Allahut nëpërmjet veprave të mira…
Vëlla, sikur të ishe i katërti prej tyre, me cilën vepër do t’i drejtoheshe Allahut?!
Allahu na ndihmoftë, na faltë dhe na shpëtoftë nga çdo e keqe!
Përktheu nga arabishtja: Agim Bekiri