- E radhitur në mus’haf me nr. 94
- E zbritur në Meke
- Posedon 8 ajete të shkurtëra.
- Ka zbritur, atëherë kur idhujtarët mekas u munduan ti turpëronin muslimanët duke i quajtur varfanjakë.
- Në këtë sure vihen në pahë dhuntitë hyjnore të cilat Allahu ia plotësoi të Dërguarit të Tij.
Ai që i dha begatitë dhe i nisi dhuntitë ndaj tij, kurrë nuk do tia ndërpresë ato.
Allahu ia hapi krahrorin dhe ia zgjeroi gjoksin pasi që e urdhëroi në suren ed Duha ta falënderojë Atë për begatitë e dhëna. - Allahu ia lehtësoi peshën e brengës së thirrjes për tek Allahu dhe përcjelljes së shpalljes hyjnore, ashtu që ndjeu lehtësinë e saj alejhi salatu ve selam, ngase ishte e rëndë për të dhe e ndjente peshën e amanetit për të përçuar mesazhin hyjnor.
- Allahu e lartësoi gradën dhe famën tënde. Tanimë emri i tij përmendet saherë që thirret ezani e ikameti.
- Të përpiqemi të arrijmë begatinë e hapjes së gjoksit duke iu qasur Librit të Allahut në mësimin e tij dhe mësimit të të tjerëve.
- Të largohemi nga mëkatet, ngase ato janë shkaku i ngushtimit të gjoksit dhe mëkatet sjellin hidhërimin dhe dëshpërimin në dynja dhe ahiret.
- Ta përmendim vazhdimisht Allahun, teoritikisht dhe praktikisht, që ta arrijmë ngritjen prej Tij e ti bashkohemi karavanit të të dërguarit tonë më të dashur.
- Allahu është Mëshirëbërës me robërit e Tij, pas ngushtimit u sjell zgjerimin e pas vështirësisë u sjell lehtësimin.
- Të jemi të bindur në Allahun dhe ti besojmë premtimet e Tij. Të mos humbim shpresën se fitorja do të arrihet, madje të jemi të bindur se Allahu do ta nxjerrë këtë umet fitimtar.
- Shfrytëzimi i kohës së lirë është madhështore.
Rrjedhimisht, është e udhës që koha e lirë të kalohet në adhurime ndaj Allahut dhe duke investu në atë që na bën dobi në këtë botë dhe në botën tjetër. - Të jemi të sinqertë në të gjitha adhurimet tona, duke i kryer vetëm për Allahun dhe duke shpresuar shpërblimin vetëm nga Ai.
- Ti përkushtohesh Allahut e të interesohesh për Të është nga adhurimet më të mëdha dhe nga veprat më të mira.
Ai është i Vetmi që meriton të adhurohet dhe më Meritori që të njihet. - Shfrytëzo kohën e lirë në adhurim ndaj Zotit, e jo në dëfrim apo mosshfrytëzim, ngase mosshfrytëzimi i kohës është humbje për robin.
- Përgëzo njerëzit për gjërësinë e mëshirës së Allahut dhe nxiti të durojnë. Meqë çështjet janë në duart e Allahut, Ai i ndryshon ato, nga frika në siguri, nga varfëria në pasuri, etj.
- Sado që të zgjasë sprova dhe sado që të jenë të mëdha vuajtjet, zgjidhja dhe shpëtimi i Allahut është afër.
Andaj, mos e humbni shpresën nga mëshira e Allahut,vngase humbja e shpresës në mëshirën e Allahut është nga cilësitë e jobesimtarëve. - Jeta e një të mençuri është plot angazhim dhe ai nuk e lë kohën të humbasë kotë.
- Abdullah Ibn Mubareku, thoshte;
” Nga mëkati zemra vdes,
Kështu veç përbuzje trashëgon,
Ik nga mëkati zemrës jepi jetë, e mandej prehja të përqafon.” - Nefsi është i prirur për keq dhe nuk është i hapur për pranimin e urdhëresave dhe ndalesave të Zotit.
- Zoti ia hoqi barrën e mëkatit nga i Dërguari i Tij dhe sqaroi se kjo barrë e kishte rënduar shpinën e tij. Nëse kjo ndodh me mëkatet e tij, çfarë mund të themi për mëkatet tona të shumta. Sigurisht që na rëndojnë dhe na lodhin.
- Pasi të kesh mbaruar namazin tënd, përkushtohu dhe përqëndrohu në lutjet drejtuar Allahut, vetëm Atij përkushtoja lutjet dhe vetëm Atij drejtoja kërkesat e tua.
- Mos u bëj si ata, që kur mbarojnë angazhimet e tyre, zhyten në argëtime dhe pakujdesi, duke u larguar nga Zoti i tyre dhe nga përkujtimi i Tij, dijeni se kjo është rruga e të dështuarëve dhe të humbësve.
- Allahu e urdhëron të dërguarin dhe popullin e tij që të tregohen mirënjohës për mirësitë ë Ai ua ka dhuruar.
- Sa herë që vjen vështirësia dhe ngushtia, sëbashku me to do të vijnë lehtësimi dhe zgjerimi.
Edhe sikur vështirësia të struket dhe të fshihet në vrimën e hardhucës edhe lehtësimi do të hyjë bashkë me të aty, për ta nxjerrë jashtë dhe për ta larguar. - Zgjerimi i gjoksit nënkupton;
A. Bërjen e të dërguarit të denjë dhe të aftë për të pranuar dispozitat e fesë dhe për të ftuar njerëzit në rrugën e Zotit, në Islam.
B. Zbukurimin e shpirtit të tij me moralin më të lartë dhe me cilësitë më të vyera.
C. Aftësimin për devotshmëri, për të fituar ahiretin nëpërmjet adhurimeve të mrekullueshme.
D. Lehtësimin e çdo të mire dhe aftësimin për ti pranuar dhe kultivuar ato.
Përmblodhi dhe Përshtati:
Hoxhë Suad Shabani
