Ceket se natën një njeri erdhi deri te Ebu Hanifja, Allahu e mëshiroftë, dhe i tha: “Imam, unë para një kohe të gjatë kam futur nën dhe pasuri mirëpo problemi qëndron se e kam harruar vendin. A ka mundësi të më ndihmosh ta zgjidhi këtë problem?
Imami iu përgjigj se kjo nuk është punë e dijetarëve që ata ta zgjedhin ty këtë problem. Mirëpo, për një çast i ra ndërmend një ide dhe i tha shko dhe falu deri sa të lind sabahu dhe me lejen e Allahut do të rikujtohet vendi se ku e ke futur pasurinë tënde. Njeriu shkoi në shtëpi dhe filloi të falet. Papritmas edhe atë pas një kohë të shkurtë, në namaz iu rikujtua vendi ku e ka pasurinë. Iku shpejt dhe e nxori pasurinë dhe në mëngjes herët shkoi deri te Ebu Hanifja dhe e lajmëroi se e gjeti pasurinë dhe e falënderoi për ndihmën që ia ofroi. Në fund e pyeti se si e dinte se në namaz do t’i rikujtohet vendi se ku e ka futur pasurinë?!
Ebu Hanifja iu përgjigj: Unë e dija se shejtani nuk do të len të falesh tanë natën dhe do të preokupon me rikujtimin e pasurisë me qëllim që të humbsh nga shpërblimet e namazit. Kjo ishte arsyeja pse të këshillova të falesh tanë natën!!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
