Kurani Famëlartë shpesh herë, e në shumë ajete flet për Isain, alejhi selam, për faktin që është një i dërguar prej të dërguarve të Zotit, të cilët u dërguan për t’i ftuar beni israilët të adhurojnë vetëm Krijuesin e tyre, të pajisen me virtyte të larta morale. Ai (Isau) është një rob prej robërve të zgjedhur të Allahut, Allahu i Madhëruar për ta vërtetuar këtë besim, thotë: “Ai (Isai), është vetëm rob (njeri), të cilin Ne e kemi dhuruar (me profetni), dhe e kemi bërë shembull për bijtë e Israelit.” Zuhruf, 59.
Njashtu si konfirmim i këtij besimi është edhe fjala e Allahut: “Rasti i Isait te Perëndia, në të vërtetë, është si rasti i Ademit, që e krijoi prej baltës e pastaj tha: “Bëhu!” – dhe ai u bë.” Ali Imran, 59.
Ky ajet flet për ata të cilët pretenduan për Isain, alejhi selam, hyjnësi, nga shkaku se u lind pa babë; në qoftë se krijimi i Isait, alejhi selam, pa babë ju lejon ta bëni atë Zot, apo bir të Zotit, atëherë më primare, më e drejtë dhe më e detyruar është që Ademin, alejhi selam, ta konsideroni Zot, për shkak se ai u krijua pa babë e pa nënë, e nuk ka ekzistuar asnjë njeri të ketë pretenduar Ademin, alejhi selam, si Zot për këtë arsye, atëherë konsiderohet e kotë fjala mbi Isain, alejhi selam, të jetë hyjni.
Në suren Maide janë përmendur disa ajete të cilat hedhin poshtë thëniet e kota të cila i shpikën ithtarët e Librit mbi Isain dhe nënën e tij, alejhima selam. Këto ajete kanë sqaruar se Isau, alejhi selam dhe nëna e tij nuk janë gjë tjetër pos, dy robër prej robërve të Allahut, të cilët i janë përkushtuar Atij me adhurim, dhe i urdhëruan edhe të tjerë që të ndjekin rrugën e tyre, Allahu i Lartësuar si vërtetim i kësaj thotë: “Mesihu – i biri i Merjemës, është vetëm Pejgamber, – edhe para tij kanë kaluar pejgamberë. Nëna e tij përherë ka qenë e drejtë. Që të dy, ngrënin ushqim.” Maide, 75.
Gjithashtu thotë: “E, Mesihu tha: “O bijt e Israelit, adhuronie Allahun, që është Zoti im dhe Zoti juaj. Se, me të vërtetë, kush i ën shok Perëndisë, Perëndia ia ndalon atij Xhenetin dhe strehim i tij është zjarri. Dhe, për zullumqarët nuk ka ndihmëtarë.”Maide, 72.
Këto dy ajete tregojnë se Isai, alejhi selam dhe nëna e tij janë dy robër prej robërve të Allahut, Ai i zgjodhi nga mesi i tyre.
Në fund të sures Maide, Kurani na tregon për atë se çfarë do thotë Isau, alejhi selam ditën e Kiametit, me çfarë do përgjigjet ai, në mënyrë që atyre që besuan t’u shtohet besimi, kurse atyre që e përshkruajtën atë dhe nënën e tij me çfarë ata janë larg prej gjërave të tilla t’u shtohet dëshpërimi, Allahu thotë: “E, kur Perëndia thotë: “O Isa, i bir’i Merjemës, a mos ti u ke thënë njerëzve: “Merrmëni mua dhe nënën time si dy zotra, përpos Allahut?” Isai thotë: “Ti je i pastër nga të metat!” Mua nuk më përket të them ate çka ka në Ty. Vetëm Ti i di të gjitha ato që janë të fshehta. Unë nuk ju kam thënë asgjë tjetër, përveç asaj që më ke urdhëruar Ti: “Adhuronie Allahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj!” Kam qenë dëshmitar deri sa kam qenë në mesin e tyre. E pasi më more mua, vetëm Ti ishe mbikëqyrës i tyre. E, Ti je dëshmitar për çdo gjë. Nëse Ti i dënon ata – robërit e Tu janë, e nëse i falë ata, me të vërtetë, vetëm Ti je i Plotëfuqishëm dhe i Gjithëdijshëm.” Maide, 116-118.
Isau, alejhi selam, e sqaron të vërtetën, që është se ai nuk e urdhëroi popullin e tij për diç tjetër pos që ta adhurojnë Allahun Një, të mos i përshkruajnë ortak, Ai është Zoti i tij dhe Zoti i gjithë njerëzimit, Ai është i Cili e krijoi atë dhe krijoi gjithësinë, dhe se ai i përkushtohet Allahut Një me adhurim dhe respekt, dhe e urdhëroi popullin e tij me atë që ai u përkushtua, e besoi dhe thërriste në të.
Kurani Famëlartë e përshkroi Isain, alejhi selam me katër cilësi: “Dhe do të bisedojë (Isai) me njerëzit edhe duke qenë i vogël në djep edhe duke qenë si njeri i rritur, dhe do të jetë nga më të mirët.” Ali Imran, 46.
Allahu i Madhëruar i dha të dërgarit të Tij, Isait, alejhi selam, autoritet, pozitë të lartë tek Ai, që në këtë botë, pasi që i shpalli atij sheriatin, ia zbriti librin, e të tjera gjëra më çfarë e begatoi Allahu atë, e bëri që ditën e Kiametit të jetë ndërmjetësues për te Allahu, për ata që do t’i lejohet të ndërmjetësojë, Allahu e bëri atë thirrës në adhurim ndaj Tij, në Një Zot, të pashoq, që në periudhën e fëmijërisë, si një mrekulli dhe argument, dhe në moshën e ritur kur Allahu i shpalli atij, dhe mbi të gjitha e bëri njeri me dije të vërtetë dhe punë të mira.
Allahu i Lartmadhëruar tregon se ai ia mësoi Isait, alejhi selam: “shkrimin dhe diturinë, Teuratin dhe Ungjillin.” Ali Imran, 48.
Dhe se ai është i dërguar i Allahut, e dërgoi tek beni israilët, e ndihmoi atë me mrekulli të jashtëzakonshme, që të jetë udhërrëfyes i drejtë i të vërtetës që u erdhi atyre, ashtu sç thotë Allahu: “e (pastaj) do ta dërgojë atë Pejgamber te bijtë e Israelit (të cilëve do t’u thotë): “U solla një mrekulli nga Zoti juaj”. Do të bëjë diçka prej balte në formë shpendi, dhe do të fryejë në te, e me urdhërin e Perëndisë do të bëhet shpend. Dhe do të shërojë të verbëtit dhe abrashët dhe me emrin e Perëndisë do t’i ngjallë të vdekurit. Ju informojë juve çka hani dhe çka ruani në shtëpitë tuaja. Në këto, nëse jeni besimtarë të vërtetë, me të vërtetë, ka argumente për ju.” Ali Imran, 49.
Atë që e solli Isai nuk ishte risi e asaj të pejgambervë të mëparshëm, por ishte konfirmim i librave dhe të dërguarve, duke kërkuar prej popullit të tij të pranojnë atë, t’i përulen urdhrave të tija, për ta adhuruar Allahun dhe Atë ta respektojnë, e për hallallin e haramin, Allahu thotë: “Dhe (u kam ardhur juve) për t’ju vërtetuar Teuratin që është para meje dhe t’ua lejoj disa gjëra që i keni pasur të ndaluara. Dhe ju kam sjellur argumentin nga Zoti juaj. Druajuni Perëndisë dhe bindmuni!.” Ali Imran, 50.
Dhe Allahu e rikonfirmon – pasi që pohoi të vërtetat dhe besimin e sakt – Hyjninë e Tij, se Ai është Zot i gjithë zotëve të supozuar, dhe se ai i cili e beson këtë është udhëzuar në rrugën e vërtetë, Allahu thotë: “Me të vërtetë Allahu është im Zot dhe Zot i juaji, andaj adhuronie Atë. Kjo është rruga e drejtë!.” Ali Imran, 51.
Pasi që Allahu i Madhëruar në suren Merjm tregoi për lindjen e Isait, alejhi selam, pa babë, dhe sqaroi se qëllimi kryesor i përmendjes së kësaj ndodhie është të bëhet e ditur realiteti i saj, dhe çfarë obligohemi ne të besojmë, Allahu thotë: “Ky është Isai, i biri i Merjemës. Tregimi i tij është fjalë e vërtetë, për të cilën ata dyshojnë. Për Allahun nuk është (as afër mendjes) të marrurit dikë për fëmijë. Qoftë lavdëruar Ai! Kur të vendos diçka, Ai vetëm thotë për të: “Bëhu!” Dhe, ajo bëhet. (Isai tha): “Dhe me të vërtetë, Perëndia, është Zoti im dhe Zoti juaj; andaj adhuronie vetëm Ate! Kjo është udha e vërtetë.” Merjem, 34-36.
Kjo ishte e vërteta për Isain, alejhi selam, e jo ajo që e thonë ata që e përshkruan atë si hyjni, e as ata të cilët shpifën mbi nënën e tij, Ai e tregoi të vërtetën ndaj së cilës kishin dilema e dyshime “Për Allahun nuk është (as afër mendjes) të marrurit dikë për fëmijë.” I Lartësuar, dhe larg çdo të mete është Ai, nuk është çështje e Tij të ketë bir, Por Ai është Një, i Vetëm, i pashoq, është Ai i Cili : “nuk ka lindur prej ndokujt, as nuk ka lindur kë, dhe askush nuk i gjason Atij!.” Ihlas, 3-4.
Allahu u tregoi robërve të Tij për begatitë që ia kishte dhuruar të dërguarit të tij, Isait, alejhi selam, që e kishte ndihmuar me mrekulli të ndryshme, që të jenë dëshmi të vërteta për profetësinë e tij, Allahu thotë: “(Kujtoje o Muhammed!), kur Perëndia tha: “O Isa, i biri i Merjemës, kutjoje mirësinë Time ndaj teje dhe nënës tënde: kur të forcova ty me Shpirtin e shenjtë (Xhebrailin), e ju flitje njerëzve duke qenë fëmijë (në djep) dhe si njeri i rritur; dhe kur ta mësova shkrimin dhe dijeninë e thellë, Teuratin dhe Inxhilin, dhe kur krijove një figurë shpendi prej balte me urdhërin Tim e fryeve në të, e u bë zog, me urdhërin Tim; dhe kur me urdhërin Tim, i ngjalle të vdekurit; dhe kur i pengova sulmet e Israelitëve në Ty, atëheë kur ju solle atyre argumente të qarta, e ata që nuk besuan ndër, ta, thanë: “Kjo është vetëm magji e kulluar! dhe kur i urdhërova Havarijjunët (Apostujt): “Besomëni Mua dhe Pejgamberin Tim!” Ata u përgjigjën: “Na besojmë, e ti bëhu dëshmues që ne jemi muslimanë!.” Maide, 110-111.
Në këtë ajet Allahu numëroi shtatë dhuntitë e Isaut, alejhi selam.
Njejtë, Allahu kërkoi nga i dërguari i Tij, Muhamedi, sal-Allahu alejhi ve selem, të mos polemizojë më tepër me ata të cilët polemizojnë rreth Isait, alejhi selam, pas asaj që i zbriti atij, rreth tregimit të Isait, për arsye se ai që është inatçi nuk e bind argumenti, sado që të jetë i qartë, por i thuhet atij dhe të ngjashmëve prej të devijuarve e inatçorëve: “thuaj: “Ejani, (e) po i thërrasim bijt tonë dhe bijt tuaj, gratë tona dhe gratë tuaja, dhe po e thërrasim na dhe ju veten, pastaj, të lutemi, që mallkimi i Perëndisë t’i goditë gënjeshtarët!.” Ali Imran, 61.
Më pas Allahu tregoi se çështja e Isait, alejhi selam, që nga lindja, thirrja tij, dhe mrekullitë, është e vërteta në të cilën nuk ka fare dyshim, Allahu thotë: “Padyshim, të gjitha këto janë lajme të vërteta. S’ka zot tjetër përveç Perëndisë. Se Perëndia është i Gjithëpushtetshëm dhe i Gjithëdijshëm.” Ali Imran, 62.
Kjo pra, është e vërteta për Isain, alejhi selam, se ai është rob i Allahut dhe i dërguari Tij, secili që polemizon për këtë të vërtetë, ai është inatçi ndaj një çështjeje të qartë si dielli në mesditë, e kështu që nuk duhet thelluar me të, e as që t’i tregohet interes.
Kështu Kurani e sqaroi të vërtetën e Isait, alejhi selam, me një shpjegim të qartë, udhëzon zemrat, i bind mendjet, i shpien shpirtrat në meditim, dhe në besnikëri në adhurimin ndaj Allahu Një e të Vetëm.
Përktheu: Shpend Zeneli
Burimi: albislam.com
