O Allah më fal, më mëshiro, më udhëzo, më shëro e më furnizo.[1]
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي
(Allahume gfirli, ve rhamni, ve hdini, ve afini, ve rzukni)
Në një tranmsetim tjetër me shtesën; Më forco dhe më ngrit.[2]
وَاجْبُرْنِي، وَارْفَعْنِي
(vexhburni verfa’ni)
Kuptimi i lutjes
Fjala e tij: “O Allah më fal”, kërko nga Allahu falje, që është fshirje e mëkateve, dhe mbulimi i tyre para njerëzve.
Fjala e tij: “më mëshiro”, je i mëshirshëm ndaj meje, që është një kërkesë prej Allahut për mëshirë, që nënkupton pasim të mirësive, begative e dhuntive, pas faljes njeriu sigurohet nga çdo frikë, e me kërkim të mëshirës fiton çdo aspiratë.
Fjala e tij: “më udhëzo”, më trego rrugën, e më jep sukses në të vërtetën, ku është dobia e tanishme dhe e ardhshme, derisa të arrij në dyert e e lumturisë në këtë botë dhe në botën tjetër. Udhëzimi është dy llojësh, udhëzim në dije dhe qartësi, dhe udhëzim në sukses dhe udhërrëfim, andaj robi kërkon që të dyja nga Zoti i Madhërishëm.
Fjala e tij: “më shëro”, pra, më shpëto nga çdo sëmundje, çdo fitne, më shpëto nga çdo bela, e sprovë në dynja e në ahiret.
Fjala e tij: “më furnizo”, me jep atë që më bën dobi, më dhuro shumë, saqë do të më mjaftoj që të mos kërkoj nga dikush tjetër pos Teje, me jep furnizim hallall që më mundëson të kryej obligimet e kërkuara, si; shpenzimi për familje, për fëmijët, për të varfërit, e të tjerët, më jep furnizim që ka nevojë trupi im, më jep furnizim që ka nevojë shpirti im, më furnizo me dije, iman, dhe besim. Ky i fundit është furnizimi më i mirë, dobia e të cilit i kthehet njeriut në këtë botë dhe në botën tjetër, sikur që lutej i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem: “më furnizo me dije, që do më bëjë dobi mua”.[3]
Fjala e të dërguarit, sal-Allahu alejhi ve selem: “Këto përmbledhin dynjanë dhe ahiretin tënd”, pra përmbledhin të mirat të cilat i kërkon në dynja e në ahiret, të sigurojnë ty mbrojtje nga çdo e keqe në të dyjat.
Fjala e tij: “Më forco”, të të forcojë Allahu në atë që t’i i kryen nevojat e tua, të t’i kthejë të mirat, të t’i kompensojë, e të përmirësojë ato që të mungojnë, ngase prej emrave të Tija është edhe ‘El Xhebar’, i Plotfuqishmi, që prej kuptimeve ka, ‘e forcon të dobëtin dhe të plogështin, e pasuron të varfërin, e ia lehtëson atij që i është vështirësuar’. Andaj, kur robi i lutet Allahut me këtë lutje duhet t’i kujton këto shpjegime.
Fjala e tij: “dhe më ngrit”, t’ia ngrit gradën e tij në dynja e në ahiret, në këtë rast kallëzuesi është joekzistent që nënkupton gjithpërfshirje, pra në këtë botë më ngrit pozitën e lavdëruar dhe të mirë, të pranueshëm tek njerëzit, ngritje në dije dhe vlerë, dhe në ahiret në shkalla të larta në xhenetet më të larta.
Përktheu: Shpend Zeneli
Burimi: albislam.com
[1] Shënon Muslimi me numër 2696, ku thuhet: “Këto përmbledhin dynjanë e ahiretin tënd”.
[2] Shënon Tirmidhiu me numër 284. Ibn Maxhe me numër 898, Hakimi 1/271.
[3] E shënon Nesaiu me numër, 7808. Hakimi 1/510. Bejhakiu 157-158. Taberani, 1405. Shejh Albani e vlerësoi sahih në libri e tij’silsiletu sahihah’, me numër 3151.
