Pyetja: Do të doja të dija a ka ndonjë dua të veçantë që thuhet në natën e parë të muajit Rexheb? Sikur duaja: ” O Allah, na beko në muajin Rexheb dhe Shaban, dhe na mundëso të arrijmë muajin Ramazan”. E lus Allahu, e madhëruar, të na përqendrojë me veprim sipas sunetit autentik.
Përgjigjja: Falënderimi i takon Allahut.
Së pari:
Nuk ka asnjë hadith sahih (autentik) nga Profeti (paqja dhe bekimi e Allahut qofshin mbi të) që flet për vlerat e muajit Rexheb.
Ibn Uthejmini (Allahu e mëshiroftë) ka thënë:
Nuk ka hadith sahih që flet për vlerën e muajit Rexheb. Muaji i Rexheb nuk ndryshon nga muaji i Xhumada al-Ahirah (muaji i gjashtë hixhrij) që është para tij, përveç se llogaritet vetëm si një muaj i shenjtë. Përndryshe, nuk ka agjërim që është obliguar në këtë muaj, dhe nuk ka namaz ose umre, apo ndonjë gjë tjetër të jetë vepër e aprovuar fetarisht. Është si të gjithë muajt e tjerë.[1]
Së dyti:
Është transmetuar nga Abdullah, i biri i Imam Ahmedit, në librin e tij (Zevaid al-Musnad) me numër (2346), Tabarani në (al-Aësat) me umër (3939), Bejhakiu në (ash-Shuab) me numër (3534) dhe Ebu Nuajm në (el-Hiljeh) me numër (6/269) përmes Zaidah ibn Ebi Rukad-it i cili tha: Zijad al-Numajri, na tregoi nga Enes ibn Maliku i cili ka thënë: i Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) kur hynte muaji Rexheb, thoshte: “O Allah, na beko në muajin Rexheb dhe Shaban, dhe na mundëso të arrijmë muajin Ramazan “.
Ky transmetim është i dobët. Zijad al-Numajri është i dobët dhe është klasifikuar si i tillë nga Ibn Maini. Ebu Hatimi tha: Nuk mund të argumentohemi me të.
Ibn Hibban e përmendi atë në librin e tij (ed-Du’afa) dhe tha: Nuk lejohet të marrim atë si dëshmi.[2]
Zaidah ibn Ebi Rukad është më shumë i dobët se ai. Ebu Hatimi ka thënë: Ai ka transmetuar nga Zijad al-Numajri, nga Enesi, disa hadithe të mohuara të transmetuara nga i dërguari (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të), të cilat ne nuk e dimë vetëm se a janë prej tij ose prej Zijadit.
Buhariu ka thënë: Hadithet e tij janë të çuditshme. Nesaiu ka thënë: Hadithet e tij janë të çuditshme. Thuhet në (el-Kuna): Ai nuk është i besueshëm. Ibn Hibani ka thënë: Ai transmeton hadithe të çuditshme nga njerëz të mirënjohur dhe transmetimet e tija nuk mund të citohen si dëshmi dhe nuk shkruhen, përveçse me qëllim dhënie të një shembulli (të një hadithi të dobët). Ibn Adiji ka thënë: el-Mikdami dhe të tjerët kanë transmetuar nga ai hadithe me të cilat veçohen, dhe disa prej haditheve të tija janë të mohuara.[3]
Hadithi është klasifikuar si i dobët nga Neveviu në librin e tij (el-Edhkar), (fq. 189) dhe Ibn Rexhebi në (Lataif el-Ma’arif), (fq. 121). Gjithashtu u klasifikuan si i dobët nga shejh Albani në librin e tij (Daif el-xhami) me numër (4395).
El-Hejthemiu ka thënë:
Ky hadith u transmetua nga Bezari, dhe në zingjirin e transmetimit është Zaidah ibn Ebi Rukad. Buhariu ka thënë: Hadithe e tij janë të mohuara, dhe një numër studiuesish e konsiderojnë atë si injorantë.[4]
Pastaj, hadithi -përveç të qenit daif – nuk përmban asgjë që tregon se kjo duhet thënë në natën e parë të muajit Rexheb; por është një dua e përgjithshme që kërkon bekimin gjatë atij muaji, gjë që është e vlefshme të bëhet në muajin Rexheb dhe gjithashtu para tij.
Së treti:
Përsa i përket muslimanit që i kërkon Zotit që tia mundësojë atij të arrijë Ramazanin, nuk ka asgjë të keqe me këtë.
Hafidh Ibn Rexhebi (Allahu e mëshiroftë) ka thënë:
Muala ibn Fadl ka thënë: Ata (të parët) i luteshin Allahut për gjashtë muaj të arrinin Ramazanin, dhe i luteshin Allahut për gjashtë muaj tjerë që Ai të pranojë atë prej tyre.
Është pyetur shejh Abdulkerim el-Hudajri, (Allahu e ruajttë), për saktësinë e këtij hadithi, dhe është përgjigjur:
Ky hadith nuk është autentik, mirëpo, nëse muslimani lutet që Allahu t’ia mundësojë ta arrijë ai Ramazanin, e t’i jep sukses në agjërim e namaz, e t’i jep sukses që ta arrijë natën e Kadrit, pra të lutet me lutje të përgjithshme, me lejen e Allahut, nuk ka gjë të keqe.
Allahu e di më së miri.
Islamqa.info / albislam.com
Përktheu: Shpend Zeneli
[1] Lika el-Bab el-Meftuh, 174/26.
[2] Mizan el-I’tidal, 2/91.
[3] Tahdhib et-Tahdhib, 3/305-306.
[4] Maxhma ez-Zevaid, 2/165.
