Një antropolog bëri një eksperiment shoqëror me fëmijët e një fisi primitiv afrikan.
Vëndoi një shportë me pemë të shijshme afër trungut të një peme dhe ju tha atyre: i pari që do të arrijë tek pema, do të merr shportën me çka ka në të.
Pasi ju dha shenjë për të nis garrën, u befasua me sjelljen e tyre. Fëmijët u kapën për dore dhe të gjithë bashkërisht vrapuan drejt pemës. Pasi arritën i shpërndanë pemët mes tyre.
Kur i pyeti pse kishin vepruar ashtu kur kishte mundësi ndonjëri prej tyre të fitonte tërë shportën për vete, u përgjigjën me habi: “UBUNTU” në gjuhën e tyre që d.m.th. si mund të jem i lumtur kur të tjerët përreth meje janë të dëshpëruar?!
Në kulturën e tyre kishin mësuar: unë mund të jem i lumtur kur të gjithë përreth meje janë të lumtur.
Një fis primitiv njihte sekretin e lumturisë që ka humbur te shumë njerëz të përparuar.
Lumturia është një fshehtësi të cilën nuk e njeh përveç zemërgjerëve, modestëve motoja e të cilëve është NE dhe jo UNË.
Çdo gjë pakësohet kur ndahet mes dy a më shumë njerëzve përveç lumturisë, ajo shtohet sa më shumë që ndahet me të tjerët.
Dhuratë çdonjërit i cili dëshiron të jetë i lumtur!
Dr. Halid Deris
Nga arabishtja: Agim Bekiri
Burimi: albislam.com
